Niedziela adoracyjna –  3 października 2021 r.

PIEŚŃ: O zbawcza Hostio – 2 zw.;.
Panie Jezu obecny w żywym chlebie, oddajemy Ci cześć i chwałę za twoją obecność pośród nas. Posilając się Twoim Słowem, na nowo odkrywamy zamysł Boga co do istoty człowieka. „Bóg stworzył ich mężczyzną i kobietą” – to słowa, które przypominają prawdę o związku małżeńskim i jego boskim pochodzeniu, o równości mężczyzny i kobiety oraz wierności. „Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela”. Małżeństwo to rzeczywistość duchowa, to sakrament, który błogosławi sam Bóg. Zawierając związek małżeński, potrzeba dojrzałości i wiary. My jesteśmy słabi, ale oddawajmy nasze relacje te małżeńskie samemu Bogu – niech On przemienia je swoją miłością i wzmacnia nasze nadwątlone siły swoją mocą. W zamyśle Stwórcy jedność i nierozerwalność małżeństwa jest darem samego Boga danym dwojgu ludziom. Prawdziwą miłość ślubuje się nie na chwilę, nie na próbę ale na całą wieczność. Małżeństwo jest zatem miejscem, gdzie Duch Święty umacniając dwoje ludzi swoimi darami rodzi w nich wzajemny szacunek, dialog i chęć porozumienia, radość i wierność. Źródłem prawdziwej jedności jest Duch Święty, który umacnia małżonków i chroni przed tym, o czym jasno mówi Jezus w Ewangelii- zdradę małżeńską nazywając cudzołóstwem, które niszczy  prawdziwą jedność.
Powierzajmy Duchowi Świętemu każde małżeństwo w naszej wspólnocie, prosząc o łaskę  wytrwania w prawdziwej jedności.
Jezu, proszę, bądź obecny we wszystkich moich relacjach z innymi. Powierzam Ci też wszystkie małżeństwa, a szczególnie te, które przeżywają kryzys.

PIEŚŃ: Przyjdź Duchu Święty ja pragnę – 2 zw.;
Panie Jezu chcemy Ci podziękować za każde dobro, które rodzi się w małżeństwie sakramentalnym między mężczyzną a kobietą.
Będziemy powtarzać: Dziękujemy Ci Panie!
– za każdego mężczyznę i kobietę, którzy potrafili połączyć się w sakramentalnej wspólnocie małżeńskiej, wybierając je jako swoją drogę uświęcenia – Dziękujemy Ci Panie!
– za odpowiedzialność, męstwo, wytrwałość, stanowczość i pracowitość każdego męża; Dziękujemy Ci Panie!
– za miłość, czułość, wrażliwość, delikatność i systematyczność w pracy  każdej żony; Dziękujemy Ci Panie!
– za wszystkie małżeństwa i rodziny w parafii,  które są podstawą i kolebką wychowania powołań kapłańskich i zakonnych;
– za dar jedności, miłości, wzajemnego poszanowania i pokoju w naszych małżeństwach i rodzinach;

PIEŚŃ: Dziękujemy Ci Ojcze nasz – 2 zw.;
Panie Ty swoim błogosławieństwem umacniasz wszystkich ludzi złączonych sakramentalnym węzłem małżeńskim, pragniemy polecić Ci wszystkie małżeństwa w naszej wspólnocie.
Będziemy powtarzać: Prosimy Cię Panie!
– za każde małżeństwo i rodzinę, które przeżywają poważne kryzysy i stoją na granicy rozpadu;
– o łaskę pojednania, odrodzenia związku i wzajemnego poszanowania;
   Prosimy Cię Panie!
– za te małżeństwa, w których jedno z małżonków dopuściło się zdrady – o łaskę odbudowania wzajemnych relacji, o łaskę przebaczenia i zaufania;
Prosimy Cię Panie!
– za te osoby, które żyją w związkach nieformalnych, o łaskę dojrzałości do zawarcia sakramentu małżeństwa; Prosimy Cię Panie!

Panie nasz Boski Zbawicielu, uwielbiamy Cię za to, że dałeś nam ludziom przepiękny sakrament miłości. Wzbudzaj w sercach młodych dziewcząt i chłopców pragnienie łączenia się ze sobą poprzez piękną i czystą miłość w sakramencie małżeństwa. Błogosław wszystkim małżonkom z naszej parafii, aby wytrwali w złożonych przed sobą i Bogiem postanowieniach aż do końca swego życia, pamiętając , że kto wytrwa do końca ten będzie zbawiony. Amen.

 Święta Rodzino z Nazaretu – módl się za nami;
Maryjo Królowo Rodzin – módl się za nami,

PIEŚŃ: Przed tak wielkim Sakramentem.

Poświęcenie i rozdanie różańców

W niedzielne popołudnie, 3 października br., o godz. 15.15 rozpoczął się uroczysty obrzęd poświęcenia i rozdania różańców dla dzieci kl. III, przygotowujących się do I Komunii Św. Ks. proboszcz  najpierw wyjaśnił znaczenie modlitwy różańcowej, a następnie zachęcił dzieci i ich rodziców do uczestnictwa w nabożeństwach różańcowych w kościele przez cały miesiąc. O godz. 15.30 rozpoczęła się modlitwa różańcowa, w czasie której dzieci kl. III modliły się w intencji swoich najbliższych o dobre przygotowanie do I Komunii Św. oraz indywidualnie prowadziły dwa dziesiątki różańca. Następnie dzieci wraz z rodzicami uczestniczyły we mszy Św. o godz. 16.00, w czasie której w Liturgii Słowa posługiwali przedstawiciele rodziców. Dziękujemy za dar wspólnotowej modlitwy, polecając dzieci i rodziców na drodze przygotowania do spotkania z Panem Jezusem w dniu Komunii Św.

Przyjęcie nowych ministrantów

W niedzielę, 3 października 2021 roku, w kościele parafialnym pw. Św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Nozdrzcu, na Mszy Św. o godz. 11.00 przeżywaliśmy uroczyste przyjęcie do grona Liturgicznej Służby Ołtarza trzech nowych kandydatów na ministrantów. W gronie kandydatów znaleźli się uczniowie kl. II SP w Nozdrzcu: Mateusz CUPAK, Kacper WASIEŃCZAK I Szymon SIRY. Mszy Św. przewodniczył ks. proboszcz Janusz Marszałek, który po Ewangelii wprowadzonym przed ołtarz kandydatom poświęcił komeżki a następnie odmówił modlitwę przyjęcia i błogosławieństwa nowych ministrantów do grona posługujących przy Chrystusowym Ołtarzu. Polecamy nowych ministrantów Bożej opiece i prosimy o to, aby jak najlepiej i najwierniej pełnili posługę w czasie liturgii w naszej świątyni.

XXVII Niedziela zwykła – 3 października 2021

  1. Dziś, I niedziela miesiąca – Niedziela Adoracyjna. Zmiana tajemnic różańcowych będzie po sumie. Dzisiejsza składka przeznaczona jest na WSD w Przemyślu.
  2. Na sumie będzie oficjalne wprowadzenie nowych kandydatów na ministrantów do posługi służenia przy Ołtarzu Pańskim, a po południu o 15.15 będzie poświęcenie i rozdanie różańców dzieciom kl. III przygotowującym się do I Komunii Św., a później modlitwa różańcowa i Msza Św. Zapraszam dzieci, ich rodziców i najbliższe rodziny do wspólnego uczestnictwa.
  3. Dziś w naszym dekanacie odpust w Dynowie ku czci MB Różańcowej, początek o 11.00.
  4. Rozpoczęliśmy Październik – miesiąc poświęcony Matce Najśw. Każdego dnia o 17.00 będzie wystawienie Najśw. Sakramentu, modlitwa różańcowa, czytanka i błogosławieństwo na zakończenie, a następnie Msza Św. Zapraszam do pełnego uczestnictwa w nabożeństwach różańcowych, dzieci /zwłaszcza komunijne/, młodzież /zwłaszcza kandydatów do bierzmowania/ oraz rodziców, wychowawców i starszych.
  5. W sobotę Msza Św. o 8.00, a po niej modlitwa różańcowa, a w każdą niedzielę modlitwa różańcowa o godz. 15.30, a po niej Msza Św. o godz. 16.00.
  6. Modlitwę Różańcową w przed sumą prowadzi Domowy Kościół, a za tydzień Róża MB Różańcowej.
  7. We wtorek Koronkę do 7 Boleści Matki Bożej prowadzi Roża I, a w środę zapraszamy na Nowennę do MB Nieustającej Pomocy.
  8. W tym tygodniu w liturgii Kościoła wspominamy:
    – w poniedziałek, 4 października br. – wspomnienie Św. Franciszka z Asyżu, diakona, założyciela Zakonu Franciszkanów, patrona ekologów i miłośników przyrody;
    – we wtorek, 5 października br. – wspomnienie Św. Faustyny Kowalskiej, zakonnicy, Apostołki Bożego Miłosierdzia;
    – w czwartek, 7 października br. – wspomnienie MB Różańcowej.
    Wszystkim solenizantom i jubilatom tygodnia życzymy Bożego błogosławieństwa na każdy dzień.
  9. Dziękujemy osobom które sprzątały kościół: Halina Rachwalska, Katarzyna Kij, Danuta Toczek, Kamil Sowa, Michał Czapla. /dziękujemy za solidne posprzątanie w kościele, za wykoszenie trawy przy kościele, za zrobienie porządków na placu kościelnym/.
    O posprzątanie kościoła w najbliższym tygodniu prosimy: Franciszka Tarnawska, Justyna Kijowska, Magdalena Niemiec, Jadwiga Skiba, Dorota Maszczak. Dziękujemy wszystkim ofiarodawcom za ofiarowane dla potrzeb kościoła kwiaty, dziękuję też pani zakrystiance za wystrój i dekorację kościoła na miesiąc październik. Serdeczne Bóg zapłać!
  10. Dziękuję kapłanom: Danielowi – wikariuszowi z parafii Golcowa, ks. prałatowi Adamowi z Borówek i ojcu Mieczysławowi – naszemu rodakowi  za pomoc duszpasterską i zastępstwo w czasie mojej posługi rekolekcyjno-misyjnej w parafii Golcowa, w ubiegłym tygodniu. Bóg zapłać!
  11. Ofiary na potrzeby kościoła i parafii złożyli:
    – ofiara anonimowa – 150 zł;
    – Andrzej BARAN – 500 zł;
    – Jan CUPAK – 200 zł;
    – Tadeusz CUPAK – 200 zł;
    – Krystyna SERAFIN – 200 zł. Bóg zapłać!
  12. Składka z ostatniej niedzieli miesiąca wyniosła 2275 zł. Bóg zapłać!
  13. Zapowiedzi:
    – Łukasz Jakub GURDYKA – syn Wiesława i Krystyny z d. Domin, ur. w Rzeszowie, zam. w Harcie i Natalia Anna HADAM – córka Romana i Marii z d. Tarnawskiej ; ur. w Rzeszowie, zam. w Nozdrzcu – Zapowiedź I. Ktokolwiek wiedziałby o przeszkodach związanych z zawarciem związku małżeńskiego, proszony jest o zgłoszenie do kancelarii parafialnej.
  14. Spotkania formacyjne w tym tygodniu:
    – w środę, po Mszy Św. – spotkanie ministrantów /gdyby byli chętni ze starszych klas – to zapraszamy/;
    – w piątek, po Mszy Św. – spotkanie Wspólnoty AA;
    – w sobotę, godz.9.00 – spotkanie scholi parafialnej /zaprasza Siostra Oktawia/
     Zachęcamy dziewczynki z młodszych i starszych klas do posługi  śpiewu w naszej parafii.

XXVI Niedziela zwykła – 26 września 2021

  1. Dzisiejsza składka przeznaczona jest na potrzeby naszej parafii.
  2. W tym tygodniu Msze Święte będą odprawiane: od poniedziałku do czwartku o 18.00, od piątku zmiana godziny nabożeństw na godz. 17.00,  w sobotę  o godz. 8.00.
  3. Modlitwę Różańcową w przed sumą prowadzi Róża NMP z Lourdes, a za tydzień Domowy Kościół.
  4. We wtorek Koronkę do 7 Boleści Matki Bożej prowadzi Róża IV, a w środę zapraszamy na Nowennę do MB Nieustającej Pomocy.
  5. W tym tygodniu w liturgii Kościoła wspominamy:
    – w poniedziałek, 27 września br. – wspomnienie Św. Wincentego a Paulo, kapłana, założyciela Zgromadzenia Księży Misjonarzy i Sióstr Miłosierdzia;
    – we wtorek, 28 września br. – wspomnienie Św. Wacława, króla czeskiego i męczennika;
    – w środę, 29 września br. – Święto Św. Archaniołów, Michała Gabriela i Rafała /odpust w Pawłokomie – parafia Dylągowa, godz. 11.00/;
    – w czwartek,  30 września br. – wspomnienie Św. Hieronima, kapłana i doktora Kościoła;
    – w piątek, 1 października br. – wspomnienie Św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy i doktora Kościoła;
    – w sobotę, 2 października br. – wspomnienie Świętych Aniołów Stróżów.
    Wszystkim solenizantom i jubilatom tygodnia życzymy Bożego błogosławieństwa na każdy dzień.
  6. W piątek, 1 października br. rozpoczyna się październik – miesiąc poświęcony Matce Najśw. i modlitwie różańcowej. Każdego dnia o 17.00 będzie wystawienie Najśw. Sakramentu, modlitwa różańcowa, czytanka i błogosławieństwo na zakończenie, a następnie Msza Św. Zapraszam do pełnego uczestnictwa w nabożeństwach różańcowych, dzieci /zwłaszcza komunijne/,  młodzież /zwłaszcza kandydatów do bierzmowania/ oraz rodziców, wychowawców i starszych.
  7. W tym tygodniu przypada I piątek i sobota miesiąca. Spowiedź chorych w I piątek miesiąca będzie od 9.00, po południu Adoracja Najśw. Sakramentu od godz. 16.00, od 16.00 możliwość spowiedzi /przypominam o spowiedzi I piątkowej dzieci i młodzieży – kandydatów do bierzmowania/.
  8. Dziękujemy osobom które sprzątały kościół: Krystyna Kita, Ewelina Pytlowana, Dorota Pomykała, Janina Milczanowska, Barbara Szpiech.
  9. Rozpoczęły się prace remontowo-konserwatorskie związane z wymianą dachu. Bardzo proszę o modlitwę w intencji prac: o dobrą pogodę dla oraz o bezpieczeństwo dla pracowników, modlimy się także o potrzebne środki finansowe na cele remontowe naszych prac.
  10. Ofiary na potrzeby kościoła i parafii złożyli:
    – Józef BARAN – 200 zł;
    – Maria, Marek DŻUŁA – 200 zł;
    – Maria, Jacek GRATKOWSKI – 300 zł;
    – Stanisław KURZYDŁO – 300 zł;
    – Leszek ŁACH – 300 zł;
    – Kazimierz TRZCIAŃSKI – 200 zł;
    – Józef SĘKOWSKI – 200 zł. Bóg zapłać!
  11. Za tydzień, 3 października br. przypada I niedziela miesiąca – Niedziela Adoracyjna. Na sumie będzie oficjalne wprowadzenie nowych kandydatów na ministrantów do posługi służenia przy Ołtarzu Pańskim. Zmiana tajemnic różańcowych będzie po sumie.
  12. Po południu, o 15.15 będzie poświęcenie i rozdanie różańców dzieciom kl. III przygotowującym się do I Komunii Św., a później modlitwa różańcowa i Msza Św. Zapraszam dzieci kl. Iii oraz ich rodziców i najbliższe rodziny do wspólnego uczestnictwa.
  13. W naszym dekanacie, z racji zbliżającego się wspomnienia MB Różańcowej – tradycyjnie w I niedzielę miesiąca, 3 października br. odbędzie się odpust w Dynowie, początek sumy odpustowej o 11.00.
  14. Spotkania w tym tygodniu:
    – w piątek, godz. 19.00 –spotkanie Wspólnoty AA;
    – w sobotę, godz. 10.00 – spotkanie scholi parafialnej  /zaprasza Siostra Oktawia – zachęcamy dziewczynki z młodszych i starszych klas do posługi  śpiewu w naszej parafii/.

Orędzie Ojca Świętego na 107. Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy

 „Ku stale rosnącemu «my»”

Drodzy Bracia i Siostry!

W Encyklice Fratelli tutti wyraziłem troskę i pragnienie, które wciąż zajmują ważne miejsce w moim sercu: „Po zakończeniu kryzysu zdrowotnego najgorszą reakcją byłoby popadnięcie jeszcze bardziej w gorączkę konsumpcjonizmu i w nowe formy postaw samozachowawczego egoizmu. Daj Boże, aby w końcu nie było już innych», a tylko «my»” (n. 35).

Z tego powodu postanowiłem poświęcić orędzie na 107. Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy tematowi: „Ku stale rosnącemu «my»”, pragnąc w ten sposób wskazać jasną perspektywę dla naszej wspólnej podróży w tym świecie.

Dzieje „nas”

Perspektywa ta jest obecna w samym stwórczym planie Boga: „Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się»” (Rdz 1, 27-28). Bóg stworzył nas jako mężczyznę i kobietę, istoty różne i uzupełniające się, abyśmy razem tworzyli my, które miało stale rosnąć wraz pomnażaniem się pokoleń. Bóg stworzył nas na swój obraz, na obraz swego Jednego i Trójjedynego istnienia, komunii w różnorodności.

A kiedy z powodu swego nieposłuszeństwa człowiek oddalił się od Boga, Bóg w swoim miłosierdziu zechciał zaproponować drogę pojednania: nie jednostkom, ale całemu ludowi, owemu my które miało zawierać w sobie całą rodzinę ludzką, wszystkie narody: „Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie «Bogiem z nimi»” (Ap 21, 3).

Historia zbawienia dostrzega zatem pewne my na początku i pewne my na końcu, a w jej centrum znajduje się tajemnica Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał, „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17, 21). Obecny czas pokazuje nam jednak, że my, którego pragnie Bóg, jest rozbite i rozdrobnione, zranione i zniekształcone. A okazuje się to szczególnie w momentach poważniejszych kryzysów, tak, jak obecnie w przypadku pandemii. Zamknięte i agresywne nacjonalizmy (por. Fratelli tutti, 11) oraz radykalny indywidualizm (por. tamże, 105) rozbijają czy też dzielą nas, zarówno w świecie, jak i w obrębie Kościoła. A najwyższą cenę płacą ci, którzy najłatwiej mogą zostać innymi: cudzoziemcy, migranci, zmarginalizowani, ci, którzy mieszkają na peryferiach egzystencjalnych.

W rzeczywistości wszyscy znajdujemy się w tej samej łodzi i jesteśmy wezwani do zaangażowania się, żeby nie było już więcej murów, które nas oddzielają, aby nie było więcej innych, ale tylko jedno my, tak wielkie, jak cała ludzkość. Dlatego też korzystam z okazji jaką stanowi ten Dzień, by zwrócić się z podwójnym apelem o wspólne podążanie ku coraz większemu my, a zwracam się przede wszystkim do wiernych katolików, a następnie do wszystkich mężczyzn i kobiet świata.

Kościół coraz bardziej katolicki

Dla członków Kościoła katolickiego to wezwanie przekłada się na zobowiązanie do coraz większej wierności swojej katolickości, realizując to, co św. Paweł polecał wspólnocie w Efezie: „Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest” (Ef 4, 4-5).

Istotnie, katolickość Kościoła, jego powszechność, jest rzeczywistością, którą należy przyjmować i przeżywać w każdej epoce, zgodnie z wolą i łaską Pana, który obiecał być z nami zawsze, aż do końca czasów (por. Mt 28, 20). Jego Duch czyni nas zdolnymi do przyjęcia wszystkich, aby tworzyć komunię w różnorodności, zestrajając różnice, ale nigdy  nie narzucając jednorodności, która depersonalizuje. W spotkaniu z odmiennością cudzoziemców, migrantów, uchodźców i w dialogu międzykulturowym, który może się z niego zrodzić, otrzymujemy możliwość wzrastania jako Kościół, możliwość wzajemnego ubogacania się. Każdy ochrzczony, gdziekolwiek by się nie znajdował, jest bowiem z mocy prawa członkiem lokalnej wspólnoty kościelnej, członkiem jednego Kościoła, mieszkańcem jednego domu, członkiem jednej rodziny.

Wierni katolicy są wezwani do zaangażowania się, każdy rozpoczynając od wspólnoty, w której żyje, na rzecz tego, aby Kościół stawał się coraz bardziej inkluzywny, kontynuując misję powierzoną przez Jezusa Chrystusa apostołom: „Idźcie i głoście: «Bliskie już jest królestwo niebieskie». Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!” (Mt 10, 7-8).

Dzisiaj Kościół jest wezwany do wyjścia na ulice peryferii egzystencjalnych, aby leczyć zranionych i szukać zagubionych, bez uprzedzeń i lęku, bez prozelityzmu, ale w gotowości do poszerzenia swojego przybytku, aby móc przyjąć wszystkich. Wśród mieszkańców peryferii znajdziemy wielu migrantów i uchodźców, przesiedleńców i ofiary handlu ludźmi, którym Pan chce objawić swoją miłość i ogłosić swoje zbawienie. „Fale migracyjne stanowią nowy «obszar» misyjny, dogodną okazję, by głosić Jezusa Chrystusa i Jego Ewangelię, nie ruszając się ze swojego środowiska, by konkretnie dawać świadectwo o wierze chrześcijańskiej w miłości i przy głębokim poszanowaniu innych form wyrazu religijnego. Spotkanie z migrantami i uchodźcami innych wyznań i religii jest żyznym gruntem do rozwijania szczerego i ubogacającego dialogu ekumenicznego i międzyreligijnego” (Przemówienie do dyrektorów krajowych duszpasterstwa ds. migrantów, 22 września 2017 r., w: L’Osservatore Romano, wyd. polskie, n. 10 (396)/2017, s. 43).

Świat coraz bardziej inkluzywny

Do wszystkich mężczyzn i kobiet na świecie kieruję mój apel, abyśmy podążali razem ku coraz szerszemu „my”, abyśmy odbudowali rodzinę ludzką, by razem tworzyć naszą przyszłość sprawiedliwości i pokoju, upewniając się, że nikt nie zostanie wykluczony.

Przyszłość naszych społeczeństw to przyszłość „pełna barw”, ubogacona różnorodnością i relacjami międzykulturowymi. Dlatego też musimy dziś nauczyć się żyć razem w harmonii i pokoju. Szczególnie jest mi bliski obraz „chrztu” Kościoła w dniu Pięćdziesiątnicy, obraz mieszkańców Jerozolimy słuchających nauki o Zbawieniu zaraz po zstąpieniu Ducha Świętego: „Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże” (Dz 2, 9-11).

Jest to ideał nowego Jeruzalem (por. Iz 60; Ap 21, 3), w którym wszystkie narody spotykają się w pokoju i harmonii, sławiąc dobroć Boga i cuda stworzenia. Aby jednak osiągnąć ten ideał, musimy wszyscy starać się zburzyć mury, które nas oddzielają i budować mosty, które sprzyjają kulturze spotkania, świadomi istniejących między nami głębokich wzajemnych powiązań. W tej perspektywie, współczesne migracje dają nam możliwość przezwyciężenia naszych lęków, aby pozwolić się ubogacić różnorodnością tego daru jakim jest każdy z nas. Zatem, jeśli tylko tego chcemy, możemy przekształcić granice w uprzywilejowane miejsca spotkania, gdzie może rozkwitnąć cud coraz większego „my”.

Zwracam się do wszystkich mężczyzn i kobiet na świecie, prosząc, aby dobrze wykorzystali dary, które nam powierzył Pan, w celu ocalenia Jego stworzenia i uczynienia go jeszcze piękniejszym. „Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się w kraj daleki, aby uzyskać dla siebie godność królewską i wrócić. Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich: «Zarabiajcie nimi, aż wrócę»” (Łk 19, 12-13). Pan zażąda od nas zdania sprawy z tego, co uczyniliśmy! Aby jednak zapewnić naszemu wspólnemu domowi właściwą opiekę, musimy budować coraz szersze „my”, coraz bardziej współodpowiedzialne, mocno przekonani, że każde dobro czynione światu jest czynione dla obecnych i przyszłych pokoleń. Chodzi o zaangażowanie osobiste i zbiorowe, które bierze na siebie odpowiedzialność za wszystkich braci i siostry, którzy nadal cierpią, gdy dążymy do osiągnięcia rozwoju bardziej trwałego, zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu. Jest to zaangażowanie, które nie czyni rozróżnienia między ludnością rodzimą a cudzoziemcami, między mieszkańcami a gośćmi, ponieważ dotyczy wspólnego skarbu, z troski o który nikt nie powinien być wykluczony, podobnie jak z czerpania zeń korzyści.

Marzenie się rozpoczyna

Prorok Joel przepowiedział mesjańską przyszłość jako czas marzeń i wizji inspirowanych przez Ducha Świętego: „Wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia” (3,1). Jesteśmy wezwani do wspólnego marzenia. Nie możemy bać się marzyć i czynić to wspólnie, jako jedna ludzkość, jako towarzysze tej samej drogi, jako synowie i córki tej samej ziemi, która jest naszym wspólnym domem, wszyscy jesteśmy siostrami i braćmi  (por. Encyklika Fratelli tutti, 8).

Modlitwa

Święty i umiłowany Ojcze,
Twój Syn Jezus nauczył nas,
że w niebie powstaje wielka radość
kiedy ktoś, kto był zagubiony,
odnalazł się,
gdy ktoś, kto został wykluczony, odrzucony lub odtrącony,
jest przyjmowany z powrotem do naszego „my”,
które staje się w ten sposób coraz większe.

Prosimy Cię, udziel wszystkim uczniom Jezusa
i wszystkim ludziom dobrej woli
łaski pełnienia Twojej woli w świecie.
Pobłogosław każdy gest akceptacji i pomocy,
która wprowadza każdego uchodźcę
do „my” wspólnoty i Kościoła,
aby nasza ziemia mogła się stać,
tak jak Ty ją stworzyłeś,
wspólnym domem wszystkich braci i sióstr. Amen.

Rzym, u św. Jana na Lateranie, 3 maja 2021 r., w święto świętych Apostołów Filipa i Jakuba

FRANCISZEK