W niedzielę, 16 października 2022 roku miał miejsce Uroczysty Obrzęd przyjęcia Nowych Ministrantów.
Podczas Mszy Św. o godz. 11.00, po homilii ks. proboszcz przywołał przed ołtarz dwóch kandydatów na ministrantów: braci – Antoniego i Piotra Kijowskich. Następnie poświęcił komeżki i pobłogosławił nowych ministrantów do godnego służenia przy Ołtarzu Pańskim. W czasie Wyznania Wiary ministranci weszli do zakrystii, gdzie zostali ubrani przez starszych lektorów ministrantów, a następnie rozpoczęli posługę liturgiczną w czasie Eucharystii. Dziękujemy Bogu za dar nowych ministrantów, którzy zasilą szeregi Liturgicznej Służbie Ołtarza w naszej parafii. Nowym ministrantom oraz ich rodzicom życzymy obfitych łask Bożych na drodze posługi liturgicznej w naszej wspólnocie parafialnej. Niech Dobry Bóg, Matka Najświętsza i patron ministrantów – Św. Dominik Savio mają ich w szczególnej opiece. Szczęść Boże!
Homilia na Dzień Papieski – 16 Października 2022 r.
Pochyleni nad Słowem Pańskim zwracamy dziś uwagę na postawę wytrwałości na modlitwie. Najpierw w Księdze Wyjścia czytamy o niezwykłej postawie Mojżesza, który w nietypowy sposób wyprasza zwycięstwo nad Amalekitami.
Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę.
Gdy zaś ręce opuszczał, miał przewagę Amalekita. „Gdy zdrętwiały Mojżeszowi ręce, wzięli kamień i położyli pod niego, i usiadł na nim. Aaron zaś i Chur podparli jego ręce, jeden z tej, a drugi z tamtej strony”.
Czytając dzisiejszą Ewangelię, zdumiewamy się przypowieścią Jezusa o tym, że zawsze powinniśmy się modlić i nigdy nie ustawać na modlitwie. Opisuje postawę nieustraszonego sędziego, który nie bał się Boga i nie liczył się z ludźmi. Staje przed nim udręczona kobieta, samotna i nic nieznacząca, która jednak zdobyła się na swoistego rodzaju akt desperacji, skoro ów zły sędzia był jej ostatnią i jedyną nadzieją. Ta kobieta miała w sobie tak wielką siłę i determinację – by wytrwale prosić i nie ustawać w swoich błaganiach. Dlatego ów apodyktyczny sędzia czuje się zniecierpliwiony i zniechęcony, mówi: „Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie nachodziła mnie bez końca i nie zadręczała mnie”.
I w świetle dzisiejszego słowa zobaczmy praktyczny przykład postawy wierności i wytrwałości na modlitwie oraz zaufania, pokory i szacunku wobec bliźnich.
A tym przykładem jest nie kto inny jak Św. Jan Paweł II.
W niedzielę, 3 kwietnia 2005 roku w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach trwały obchody Święta Miłosierdzia. Jakże wyjątkowe. Dzień wcześniej, w sobotę, 2 kwietnia 2005 roku, o godz. 21.37 Umiłowany Ojciec Święty Jan Paweł II powrócił do Domu Ojca. W tej atmosferze miłości kardynał Franciszek Macharski – tak mocno związany z Janem Pawłem II, jego następca na stolicy krakowskiej, wygłosił homilię – jakże sugestywną i wymowną na ten czas w swoich słowach. Mówił wówczas do wiernych: „Dziś płaczemy po naszym Janie Pawle, ale był taki czas, kiedy to On płakał z naszego powodu. Czas, kiedy bardzo cierpiał przez nas, bo nie chcieliśmy Jego i nie chcieliśmy słuchać tego, co chciał nam powiedzieć. Tak było w 1991 roku, gdy przybył
po raz pierwszy do wolnej Polski i gdy mówił nam fundamentalne homilie o Dekalogu”.
Sztuka modlitwy krzyżem i z krzyżem – opowiadał kardynał Krajewski: „Ile razy leżeliśmy krzyżem jako kapłani /Wielki Piątek, Misje Święte, święcenia diakonatu i kapłańskie/ a on prawie każdego dnia, póki miał siły praktykował tę wyjątkową modlitwę”.
Sztuka zaufania Bogu i Maryi TOTUS TUUS – odkąd ojciec przed obrazem MB Kalwaryjskiej powierzył go opiece Matki Najświętszej, mówiąc: „od teraz to jest twoja mama”, w pełni Jej zaufał, a w 1983 roku na Jasnej Górze wypowiedział te słowa: „TOTUS TUUS – Jam cały Twój Maryjo i wszystko moje jest Twoim”. W świetle jego nauczania widzimy, jakim był Św. Jan Paweł II – to wielki czciciel Maryi, który umiłował modlitwę różańcową i który pisał: „Różaniec to modlitwa, którą od młodości bardzo umiłowałem. Różaniec to skarb, który trzeba na nowo odkryć”. W/g papieża Różaniec uczy trzeźwego spojrzenia na sprawy Boże i ludzkie, Dlatego papież dodał do tajemnic różańcowych tajemnice światła, oraz zachęcał, że warto przemodlić wszystkie ważne dla nas sprawy, w świetle życia Chrystusa i Jego Matki i tam szukać odpowiedzi, szukać rady, jak zachować się w konkretnych sytuacjach naszego życia, jak oceniać sprawy i ludzi, którzy nas otaczają, jakie decyzje podejmować w sprawach osobistych, małżeńskich rodzinnych, zawodowych oraz społecznych, dotyczących naszej wspólnoty i naszej Ojczyzny.
Sztuka pokory – potrafił znosić krytyczne uwagi, złośliwości oraz czasem trudne słowa kierowane pod adresem Kościoła; ale także dbał o poszanowanie godności każdego człowieka i potrafił się sprzeciwiać złu i mówił do bólu szczerą prawdę nawet za cenę krytykowania przez innych. Zapytany przez A. Frosarda o najważniejsze zdanie w Biblii odpowiedział bez zawahania: „Słuchajcie prawdy, a prawda was wyzwoli”.
Sztuka słuchania i szacunku dla innych – umiał słuchać ludzi i okazywać szacunek innym- czyli wyznawcom innych religii lub osobom niewierzącym.
Obyśmy mieli choć część tej mądrości papieża, kiedy w chwilach trudnych zwracamy się do Boga:
Naucz nas Panie znosić w pokorze i zgodnością nasze cierpienia, choroby i przeciwności. Pomóż nam wytrwać w najtrudniejszych momentach życia. Naucz nas godzić się z cierpieniem, które nas doświadcza. Panie nasz Boże, bądź dla nas skała schronienia i warownią, która ocala. Amen.
Dzień Papieski w naszej parafii
W niedzielę, 16 października 2022 r. w całym Kościele w Polsce przeżywaliśmy Dzień Papieski z racji 44 rocznicy wyboru na Stolicę Apostolską naszego rodaka – Św. Jana Pawła II. O godz. 10. 20 rozpoczęła się w naszej świątyni uroczysta Akademia z udziałem scholi parafialnej oraz ministrantów, pod kierunkiem siostry Oktawii, w której dzieci przedstawiły życiorys Karola Wojtyły i najważniejsze wydarzenia z życia papieża – Polaka. Po zakończeniu Akademii odmówiono dziesiątek różańca jako dziękczynienie za dar pontyfikatu Jana Pawła II. Następnie rozpoczęła o godz. 11.00 się uroczysta Msza Św. w czasie której ks. proboszcz podkreślił cztery istotne cechy życia i działania papieża, wskazując na jego wierność na modlitwie, zaufanie,
oddanie Bogu i Matce Najśw. sztukę pokory, słuchania i szacunku dla innych. Przez cały dzień przedstawiciele Akcji Katolickiej zbierali po każdej Mszy Św. dodobrowolne ofiary do puszek na „Żywy Pomnik” Jana Pawła II – Fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, wspierającą zdolną i uczącą się młodzież z uboższych rodzin.
Dziękujemy za piękne uczestnictwo dzieci z naszej wspólnoty parafialnej w przypomnieniu sylwetki naszego rodaka oraz za przygotowanie Akademii z racji Dnia Papieskiego na ręce siostry przełożonej – Siostry Oktawii.
Wierzymy, że nigdy nie zapomnimy o tej wyjątkowej postaci papieża – Polaka i pamięć o nim oraz wdzięczność Bogu za jego przykład i świadectwo życia będziemy nosić w naszych sercach
17 – 23 października 2022
XXIX Niedziela zwykła – 16 października 2022
- Dziś, 16 października br. obchodzimy 44 rocznicę wyboru Św. Jana Pawła II na Stolicę Piotrową. Przeżywamy Dzień Papieski. Zbiórka do puszek przeznaczona będzie na Fundację Dzieło Nowego Tysiąclecia.
- Uroczysta Akademia z racji kolejnego Dnia Papieskiego, rozpocznie się o godz. 10.20,którą poprowadzi Schola Parafialna i ministranci, pod kierunkiem siostry Oktawii. Zachęcamy do modlitwy dziękczynnej za dar Św. Jana Pawła II.
- Trwają nabożeństwa różańcowe. Zapraszamy do licznego uczestnictwa dzieci, młodzież i starszych. Modlitwę różańcową poprowadzą w tym tygodniu:
– w poniedziałek – Akcja Katolicka, we wtorek – kl. VII, we czwartek – kl. VIII, w piątek – Domowy Kościół. - Modlitwę różańcową za tydzień różańca poprowadzi MB Nieustającej Pomocy.
- W liturgii Kościoła wspominamy:
-we wtorek, 18 października br. – Święto Św. Łukasza Ewangelisty, patrona Służby Zdrowia
– w środę, 19 października br. – Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki, męczennika;
– w czwartek, 20 października br. – Św. Jana Kantego, patrona profesorów i studentów;
– w piątek, 21 października br. – Bł. Jakuba Strzemię, biskupa;
– w sobotę, 22 października br. – Św. Jana Pawła II, papieża.
Wszystkim solenizantom i jubilatom tygodnia składamy najlepsze życzenia. - We wtorek Koronkę do Siedmiu Boleści Matki Bożej prowadzi Róża III, a w środę Nowenna do MB Nieustającej Pomocy /początek o godz. 16.45/.
- Dziękujemy osobom za posprzątanie świątyni i piękny wystrój kwiatowy: Janina Milczanowska, Ewelina Pytlowana, Anna Sowa, Michał Czapla, Katarzyna Kij /drugie sprzątanie w poniedziałek o godz.15.45/.
O posprzątanie świątyni prosimy /w sobotę, o godz. 9.00/: Franciszka Tarnawska, Małgorzata Toczek, Justyna Kijowska, Magdalena Niemiec, Jadwiga Skiba, Dorota Maszczak, Barbara Szpiech /sprzątanie na cmentarzu grobów kapłańskich/. - Dziękuję pani Danucie Kusińskiej i Grażynie Czeleń za piękną dekorację Dzień Papieski, dziękuję osobom czyszczącym ogrodzenie na cmentarzu: Elżbiecie Baran, Alicji Toczek, Małgorzacie Kiełbasa, Stanisławowi Guzikowi, Barbarze Szpiech, Irenie Libowicz, Grażynie Niemiec, Marii Górniak, Danucie Toczek i Zofii Potoczny.
- Ofiary na potrzeby kościoła złożyli – na ogrodzenie cmentarza:
– Jadwiga SKIBA – 200 zł;
– Zofia POTOCZNY – 100 zł;
– na remont dachu kościoła:
– Tadeusz CUPAK – 200 zł;
– Jan NIEMIEC – 300 zł;
– Stanisław KOZDROŃ – 300 zł. Serdeczne Bóg zapłać wszystkim ofiarodawcom! - W ubiegłą niedzielę było badanie ogólnopolskie uczestnictwa wiernych w Mszach Św. 386 osób, co przy liczbie 1200 wiernych daje 32,26%; do Komunii Św. przystąpiło200 osób, co o przy liczbie 1200 wiernych daje 16,77%.
- Spotkania formacyjne:
– w piątek – spotkanie RAM – zapraszamy młodzież szkół średnich, studiującą oraz kl. VII i VIII.
Dzień Papieski
List pasterski Episkopatu Polski zapowiadający ogólnopolskie obchody XXII Dnia Papieskiego
BLASK PRAWDY
Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Dziesięciu trędowatych, którzy spotkali Jezusa na pograniczu Samarii i Galilei doświadczyło cudu uzdrowienia tylko z uwagi na posłuszeństwo słowom Jezusa (por. Łk 17,14). Podobnie było w przypadku Syryjczyka Naamana, który realizując nakaz proroka Elizeusza siedmiokrotnie zanurzył się w rzece Jordan (por. 2 Krl, 5,14). W ten sposób Pan Bóg w swoim Słowie ukazuje istotę aktu wiary, która wyraża się nie tylko w intelektualnej znajomość prawdy objawionej, ale przede wszystkim w dokonywaniu w jej świetle codziennych wyborów. Wiara [bowiem] to decyzja, która prowadzi do (…) zaufania i zawierzenia Chrystusowi i pozwala nam żyć tak, jak On żył (VS, 88).
Przeżywając już za tydzień, w niedzielę 16 października, XXII Dzień Papieski, pod hasłem Blask prawdy, chcemy wrócić do orędzia, które św. Jan Paweł II zawarł w Veritatis splendor. Celem encykliki, której polskie tłumaczenie tytułu brzmi Blask prawdy, jest przypomnienie fundamentów moralności chrześcijańskiej. Pomimo prób jej zniekształcania lub podważania jest ona nadal dobrą propozycją, która może uczynić życie człowieka szczęśliwym.
I. Kryzys pojęcia prawdy
Współcześnie coraz częściej kwestionuje się istnienie prawa naturalnego, zapisanego w duszy człowieka. Podważa się również powszechność i niezmienność jego nakazów. Dramatyczność obecnej sytuacji – jak wskazywał św. Jan Paweł II – w której wydają się zanikać podstawowe wartości moralne, w znacznej mierze uzależniona jest od utraty poczucia grzechu (Katecheza. 25 sierpnia 1999 r. Rzym). Człowiek ulega bowiem pokusie, że może zająć miejsce Boga i sam określać co jest dobre, a co złe (por. Rdz 3,4). W efekcie prawdę uzależnia się od woli większości, grup interesów, okoliczności, kontekstów kultury, mody oraz indywidulanych osądów poszczególnych ludzi. Wtedy każde zachowanie jest uznawane za normę postępowania, a wszystkie poglądy są ze sobą równe.
Gdy coraz trudniej odróżnić prawdę od fałszu, zatarciu ulegają także granice między faktem a opinią, reklamą a zmyślnym kłamstwem. Podczas korzystania z Internetu nieustannie towarzyszą nam algorytmy. Dobierają one wyszukiwane i przeglądane przez nas treści tak aby były jak najbardziej dostosowane do naszych zainteresowań i oczekiwań. To jednak utrudnia konfrontację z alternatywnymi opiniami, a w efekcie dotarcie do obiektywnej prawdy. Użytkownicy mediów społecznościowych często nie kierują się już chęcią autentycznej prezentacji siebie, ale przygotowywane materiały dostosowują do oczekiwań odbiorców. W pogoni za popularnością, przekraczają granice moralności, dobrego smaku czy prywatności. W przestrzeni medialnej mamy coraz częściej do czynienia z tzw. faktami alternatywnymi (ang. fake news). Konsekwencją tego jest spadek zaufania do wszelkich publikowanych treści. W erze postprawdy nie tylko mamy prawdę i kłamstwo, lecz także pojawia się trzecia kategoria niejednoznacznych stwierdzeń tj. mijanie się z prawdą, przesada, koloryzowanie rzeczywistości.
W świecie, w którym zanika umiejętność rozróżniania prawdy od kłamstwa kultura zamyka się także na sens oraz wartość człowieczeństwa. Wypaczeniu ulegają takie pojęcia jak miłość, wolność, wspólnota a także samo określenie osoby ludzkiej i jej praw. Żyjemy w czasach w których osoby stają się przedmiotem użycia, podobnie jak używa się rzeczy (GS, 13). Tragicznym potwierdzeniem tego procesu jest aborcja, którą ukazuje się jako „prawo wyboru” małżonków, a zwłaszcza kobiety. Dzieci traktowane są jako przeszkoda w rozwoju rodziców, a rodzina staje się instytucją ograniczającą wolność swoich członków. Procesy te uderzają w filary cywilizacji i kwestionują dziedzictwo kultury chrześcijańskiej.
II. Nierozerwalny związek pomiędzy prawdą, dobrem i wolnością
Odnowa życia moralnego może dokonać się jedynie poprzez ukazanie prawdziwego oblicza wiary chrześcijańskiej, która nie jest zbiorem tez wymagających przyjęcia i zatwierdzenia przez rozum. Jest natomiast poznaniem Chrystusa (VS, 88). Dlatego tak ważna dla Kościoła i świata jest Encyklika o „blasku prawdy” (Veritas splendor). Jedynie blask Prawdy, którą jest Jezus, może oświecić umysł tak, by człowiek mógł odkryć sens swojego życia i powołania oraz odróżnić dobro od zła.
Fundamentem moralności chrześcijańskiej jest naśladowanie Chrystusa. Jego słowa, czyny i przykazania tworzą moralną regułę życia chrześcijańskiego. Człowiek jednak nie potrafi o własnych siłach iść za Chrystusa. Staje się to możliwe dzięki otwartości na dar Ducha Świętego. Owocem Jego działania jest nowe serce (por. Ez 36,26), które pozwala odkryć człowiekowi Prawo Boże już nie jako przymus, ciężar i ograniczenie wolności, ale jako dobro, które chroni go przed niewolą grzechu. Prawda, którą przynosi Chrystus staje się tym samym mocą, która wyzwala człowieka. W ten sposób odkrywa on, że wolność człowieka i Boże prawo nie są ze sobą sprzeczne, ale przeciwnie – wzajemnie się do siebie odwołują (VS, 17). Istota wolności wyraża się bowiem w darze z siebie w służbie Bogu i ludziom. Zdając sobie sprawę z wysokich standardów tego zadania, jak i ze słabości ludzkiej kondycji, Kościół oferuje człowiekowi Boże miłosierdzie, które pozwala mu przezwyciężać jego słabości.
Harmonia między wolnością a prawdą wymaga niekiedy ofiar i trzeba za nią płacić wysoką cenę. W określonych sytuacjach przestrzeganie prawa Bożego bywa trudne, nigdy jednak nie jest niemożliwe. Potwierdza to Kościół wynosząc do chwały ołtarzy licznych świętych, którzy słowem i czynem świadczyli o prawdzie moralnej aż do męczeństwa, woleli umrzeć niż popełnić grzech. Także każdy z nas jest powołany do składania takiego świadectwa wierze, nawet za cenę cierpień i ofiar.
III. Formacja sumienia
Przestrzenią dialogu prawdy i wolności w każdym człowieku jest sumienie. To tu dokonuje się osąd praktyczny, czyli co należy czynić, a czego unikać. Sumienie nie jest jednak wolne od niebezpieczeństwa błędu. Dlatego kluczowym zadaniem duszpasterzy i wychowawców, ale także każdego wierzącego jest troska o formację sumienia. Tylko bowiem uformowane sumienie pozwala człowiekowi dostosowywać się do obiektywnych norm moralności i uniknąć ślepej samowoli w podejmowaniu decyzji (por. KDK 16). Szczególną rolę pełni tu Kościół i jego Magisterium, który jest nauczycielem prawdy i ciąży na nim obowiązek, aby głosił i autentycznie nauczał Prawdy, którą jest Chrystus, a zarazem powagą swoją wyjaśniał i potwierdzał zasady porządku moralnego, wynikające z samej natury ludzkiej (VS, 64). W tym zadaniu nieodzowną pomoc stanowi wielkie dzieło pontyfikatu św. Jana Pawła II, jakim jest Katechizm Kościoła Katolickiego. Pozostaje on bowiem punktem odniesienia w naszych codziennych wyborach i ocenach rzeczywistości.
Misję formacji sumień Kościół realizuje także poprzez regularną katechezę dzieci, młodzieży i dorosłych, formację w ruchach i stowarzyszeniach, a także coraz częściej w mediach społecznościowych, m.in. w formie odpowiedzi na stawiane pytania. Kluczowa jest praca spowiedników i kierowników duchowych, którzy poprzez rozmowy, pouczenia, a przede wszystkim poprzez sprawowanie sakramentów kształtują ludzkie sumienia. W tym miejscu zachęcamy do osobistej formacji wszystkich wierzących, która dokonuje się poprzez codzienną praktykę modlitwy rachunkiem sumienia i częstą spowiedź.
IV. „Żywy pomnik” św. Jana Pawła II
Formacją sumień młodych ludzi zajmuje się również Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Wspólnota stypendystów-studentów w Toruniu – wspomina absolwentka programu stypendialnego Magdalena – była dla mnie oparciem i duchowym domem, do którego lubię wracać. Świadomość, że w tym samym mieście żyją osoby, które kierują się podobnymi wartościami i potrafią zrozumieć moje wątpliwości lub wspólnie poszukiwać odpowiedzi na nurtujące pytania, była bardzo budująca w czasie studiów. Fundacja co roku swoją opieką obejmuje blisko dwa tysiące zdolnych uczniów i studentów z niezamożnych rodzin, z wiosek i małych miejscowości całej Polski, a w ostatnim czasie także z Ukrainy.
W przyszłą niedzielę, podczas kwesty przy kościołach i w miejscach publicznych, będziemy mogli wesprzeć materialnie budowany przez nas wszystkich od 22 lat „żywy pomnik” św. Jana Pawła II. Dziś, w obliczu trudności finansowych wielu rodzin, przez składane ofiary mamy szansę podtrzymać, a niejednokrotnie przywrócić nadzieję w sercach młodych ludzi na lepszą przyszłość i realizację ich edukacyjnych aspiracji dla dobra Kościoła i Ojczyzny. Niech udzielone w ten sposób wsparcie, nawet w obliczu osobistych trudności i niedostatków, będzie wyrazem naszej solidarności i wyobraźni miłosierdzia.
Na czas owocnego przeżywania XXII Dnia Papieskiego udzielamy wszystkim pasterskiego błogosławieństwa.
Podpisali: Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi
obecni na 392. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski,
Zakopane, 6-7 czerwca 2022 r.
Poświęcenie i rozdanie różańców w Nozdrzcu
W niedzielę, 2 października br. w naszym kościele parafialnym o godz. 15.15 przeżywaliśmy uroczyste poświęcenie i rozdanie różańców dla dzieci kl. III, przygotowujących się do I Komunii Św. Ks. proboszcz Janusz Marszałek, który przygotowuje dzieci do I Komunii Św., na początku opowiedział historię powstania różańca i znaczenie tej modlitwy w życiu Kościoła. Następnie zachęcił dzieci oraz ich rodziców, aby praktykowali i pielęgnowali tę modlitwę, uczestnicząc przez cały miesiąc w modlitwie różańcowej w świątyni oraz odmawiając ją w domu, gdyż jest to pierwszy znak na drodze do pogłębienia prawdziwej przyjaźni i miłości do Pana Jezusa przez przyczynę Matki Najśw. Następnie dokonał poświęcenia i rozdania różańców dzieciom kl. III. O godz. 15.30 rozpoczęło się Nabożeństwo Różańcowe, w którym już w pełni uczestniczyli uczniowie kl. III. Po błogosławieństwie na zakończenie i zmianie tajemnic różańcowych rozpoczęła się Msza Św. o godz. 16.00, której przewodniczył ks. prałat Adam Pietrucha, w intencji dzieci kl. III i ich rodziców, o dobre przygotowanie do uroczystości I Komunii Św.
Zapraszamy dzieci, młodzież, rodziców, nauczycieli, wychowawców i starszych do pełnego uczestnictwa w nabożeństwach różańcowych każdego dnia o godz. 17.00, w sobotę o godz. 8.00, a w niedzielę o godz. 15.30.
Wierzymy głęboko, że przez Maryję możemy przybliżać się w naszej wierności i prawdziwej miłości do Pana Jezusa – jedynego Odkupiciela człowieka.