PIEŚŃ: Kłaniam się Tobie – 2 zw.;

Panie Jezus ukryty w Najświętszym Sakramencie, klękamy przed Tobą z pokorą serca, mając świadomość naszych słabości. Z nadzieją wsłuchujemy się w słowa, które  Ty Panie kierujesz w widzeniu do Św. Pawła: „Wystarczy Ci mojej laski, moc bowiem w słabości się doskonali!” jeśli na Twojej łasce będziemy opierać swoje plany, to wiemy, że potrafimy pokonać wszelkie trudności w naszym życiu, zarówno te wewnętrzne jaki te zewnętrzne. Albowiem ilekroć niedomagamy z powodu pychy i zbytniej pewności siebie; tylekroć mamy możliwość poprawy i przemiany naszego życia i otwierając się na dary i charyzmaty Ducha Świętego, przygotowujemy miejsce dla Ciebie.

PIEŚŃ: Wszystko Tobie oddać pragnę – 1 zw.;

Pan Jezus który przychodzi do swego rodzinnego miasta , nie jest przyjęty z życzliwością i zrozumieniem przez swoich rodaków. Ziomkowie Jezusa odrzucili Jego nauczanie tylko dlatego że znali go od dzieciństwa i powątpiewali o Nim:  : «Skąd to u Niego? I co to za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce! Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona??» Najtrudniej być prorokiem we własnej ojczyźnie i świadkiem wiary wśród najbliższych, w gronie przyjaciół. Kiedy wokół nas brakuje zaufania i zawierzenia Bogu, a ludzie kierują się jedynie własną mądrością, doświadczamy sytuacji Nazaretu. To grzech niedowiarstwa nie pozwala postępować w wierze. Święty Augustyn w jednym ze swoich kazań mówił o oczach serca i oczach wiary. Podkreślał, że „oczy wiary są lepsze, silniejsze niż wzrok cielesny”.
Panie Jezu, przyznaję, że często patrzę jedynie cielesnym wzrokiem. Naucz mnie proszę patrzenia na Ciebie oczami wiary, które nigdy mnie nie zawiodą. 

PIEŚŃ: Ja wiem, w kogo ja wierzę – 1 zw.;

Panie nasz i Boże, kiedy uświadamiamy sobie nasze grzechy, potrafimy przeżyć skruchę serca, która staje się początkiem naszego nawrócenia. Dlatego w duchu pokory będziemy powtarzać: Przepraszamy Cię Panie Jezu;

– za brak czasu na modlitwę i spotkanie z Tobą, za brak pogłębiania swojej wiary; – za lekkomyślne opuszczanie niedzielnej i świątecznej Mszy Św.,
– za odkładanie możliwości spowiedzi i pojednania z Bogiem i ludźmi  w sakramencie  pokuty;

– za nadmierny egoizm, złość, zazdrość i nienawiść okazywaną innym;

– za grzechy obmowy, plotkarstwa i krytykanctwa pod adresem ludzi spotykanych na naszej drodze;

– za brak szacunku i pogardę okazywaną bliźniemu;

PIEŚŃ: Panie przebacz nam – 2 zw.;

Panie Jezu, wiemy jak wiele dobra czynisz w naszym życiu. Klęcząc przed Tobą, pragniemy Ci wyrazić naszą niezmierną wdzięczność. Będziemy powtarzać: Dziękujemy Ci Panie Jezu;
– za wszelki doświadczenia, problemy i porażki, które wzmocniły naszą więź z Tobą i przybliżyły nas do Ciebie;
– za to że mimo naszych słabości nie odwracasz się od nas, i wciąż jak najlepszy przyjaciel pragniesz być obecnym w naszym życiu;
– za nasze małżeństwa, rodziny, aby mimo słabości i niedoskonałości potrafiły wzajemnie umacniać się w czynieniu dobra i realizacji przykazania miłości;
– za wszelkie dobro, które stało się naszym udziałem, a którego doświadczamy nieustannie, każdego dnia od Ciebie;

PIEŚŃ: Dzięki o Panie składamy dzięki – 3 zw.;

Panie Jezu pragniemy wyjść z Tego eucharystycznego spotkania umocnieni na duchu i na ciele. Prosimy Cię, błogosław naszym staraniom i wysiłkom, do jak najlepszego wypełniania Twojej woli w naszym życiu, aby samemu być szczęśliwymi obdarzać szczęściem wszystkich napotkanych ludzi. Polecamy Ci w naszej modlitwie wszystkich wypoczywających w czasie wakacji i urlopów, dzieci i młodzież przeżywających czas obozów, kolonii i rekolekcji wakacyjnych oraz tych wszystkich, którzy wyruszają na Przemyską Pieszą Pielgrzymkę na Jasną Górę. W ich intencji módlmy się za przyczyną Matki Najśw.:

Pod Twoją Obronę…,
Maryjo Królowo Polski – módl się za nami,
Maryjo Wspomożenie Wiernych – módl się za nami.

PIEŚŃ: Przed tak wielkim Sakramentem.

PIEŚŃ: Kłaniam się Tobie – 2 zw.;

O Panie nasz Jezu Chryste, Zbawicielu Świata, upadamy przed Tobą
z największą wiarą i najgłębszą pokorą oraz najgorętszą miłością. Ożywieni tą wiarą przychodzimy, aby złożyć Ci hołd czci i uwielbienia. Gromadzimy się przed Tobą obecnym w Najśw. Sakramencie, aby być blisko Twego kochającego Serca. Klękamy przed Tobą ukrytym w małej Hostii, by powiedzieć Ci o naszych radościach i smutkach, sukcesach i porażkach, ale przede wszystkim podziękować za Twoją wielką miłość do każdego z nas.
Panie Jezu, tym Aktem czci pragniemy uwielbić Twe Najświętsze i pełne miłości Serce.
Dlatego będziemy powtarzać: Najgłębszą cześć Tobie oddajemy!
– Eucharystyczne Serce Jezusa, tak często samotne i opuszczone i zapominane przez ludzi;
– Eucharystyczne Serce Jezusa, cierpliwie czekające na każdego człowieka i obdarzające go miłością;
– Eucharystyczne Serce Jezusa, ciche i pokorne, dobroci i miłości pełne;
– Eucharystyczne Serce Jezusa, wsłuchujące się w nasze największe prośby;
– Eucharystyczne Serce Jezusa, niewyczerpalne źródło wszelkich łask;
-Eucharystyczne Serce Jezusa, prawdziwe źródło życia i świętości,
– Eucharystyczne Serce Jezusa, zawsze obecne w Najśw. Sakramencie.

PIEŚŃ: Twemu Sercu Cześć składamy – 2 zw.;

Panie Jezu Chryste, tak często ranimy Twoje Boskie Serce Chcemy przepraszać Cię za to, że tak często odrzucamy Twoją miłość, kiedy popełniamy liczne grzechy.  Pragniemy także zadośćuczynić
za nasze obelgi, bluźnierstwa i oziębłości, jakimi wciąż jesteś obrażany przez wielu grzeszników.
Świadomi własnych słabości i przewinień będziemy powtarzać: Przepraszamy Cię Panie Jezu!
– za naszą niewdzięczność i zaniedbania w czynieniu dobra;
– za oziębłość i obojętność wobec Ciebie utajonego w Najśw. Sakramencie;
– za lekceważenie Twoich przykazań, a szczególnie przykazania miłości Boga i bliźniego;
– za profanacje i świętokradztwa uczynione wobec Najśw. Sakramentu;
– za wszelkie wzgardy, szyderstwa, obelgi i bluźnierstwa wobec Ciebie obecnego w Najśw. Hostii;
– za to że nie mamy odwagi stanąć w obronie wiary, Kościoła, osób słabych i bezbronnych;
– za wszystko to, czym zadajemy ból Twemu Sercu i naszym bliźnim;

PIEŚŃ: Panie przebacz nam – 2 zw.;

Panie Jezu, oddajemy i poświęcamy Najśw. Sercu Twojemu nasze małżeństwa i rodziny, naszą Ojczyznę i naszą parafię, wszystkich ludzi w potrzebie: samotnych, chorych, cierpiących i opuszczonych. Polecamy Ci również naszych bliskich zmarłych,  poddanych próbie oczyszczenia.
O Serce Jezusa pełne miłosierdzia przychodzimy do Ciebie, aby prosić Cię o potrzebne łaski dla nas. Skrusz o Serce Boże wszystkie serca zatwardziałe, pociesz dusze w czyśćcu cierpiące, bądź najpewniejszą ucieczką dla konających i umierających, pociechą dla strapionych, bądź dla mnie wszystkim o najmiłościwsze Serce Boże, a szczególnie pociechą i umocnieniem w trudach i przeciwnościach, ucieczką i wybawieniem w chwilach pokusy do grzechu oraz nadzieją na życie wieczne w godzinie mojej śmierci, aby moja dusza zaznała bezmiaru Twego Miłosierdzia, płynącego z przebitego Serca pełnego miłości ku nam. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Najśw. Serce Jezusa – zmiłuj się nad nami /3x/;
Niepokalane Serce Maryi – módl się za nami.

PIEŚŃ: Przed tak wielkim Sakramentem…

PIEŚŃ: O zbawcza Hostio;

Trwając w Radości Zmartwychwstania uświadamiamy sobie, że Jezus Chrystus jest naszym pokojem, przynosi wszystkim dar miłości i przebaczenia. Jego pokój jest głębszy, inny od tego, który daje świat, bo Chrystus przyszedł nas zbawić, przeszedł przez krzyż, śmierć i piekło. Pokój Jezusa jest doskonały, bo jego źródłem są Jego rany. Ten pokój napełnia nas także w sakramencie pokuty, kiedy doświadczamy przebaczającej miłości Boga. Pokoju i miłosierdzia doświadcza Tomasz Apostoł, kiedy jest zaproszony do tego, aby włożyć ręce w rany Jezusa, niejako wejść w nie całym swoim życiem. „Unieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce, podnieś też swoją rękę i włóż w mój bok. I przestań być niedowiarkiem, a bądź wierzącym”. Uwierzmy i oddajmy się w pokorze Bogu, abyśmy i my zostali napełnieni Jego pokojem.

PIEŚŃ: Ja wiem w kogo ja wierzę;

Oktawę Zmartwychwstania Pańskiego, największego święta w Kościele Katolickim, kończy Niedziela Miłosierdzia Bożego zwana powszechnie Świętem Miłosierdzia Bożego. Ustanowienia tego święta domagał się Jezus w objawieniach św. Siostry Faustyny, gdy wiele razy mówił, że pragnie, aby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia: „Pragnę – mówił –  aby Święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii Świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat” (Dz. 699). W tym dniu możemy dostąpić nie tylko łaski „zupełnego odpuszczenia win i kar” /jedna z łask chrztu św./, ale także uprosić wiele innych łask i doczesnych dobrodziejstw, jeśli są one zgodne z wolą Bożą. Warunkiem jest czyste serce, bez przywiązania do grzechu, oraz postawa ufności wobec Boga, czyli pragnienie pełnienia Jego woli, i czynnej miłości bliźniego. Jedynym naczyniem do czerpania łask jest ufność, jak uczył Jezus św. Faustynę, bo miłosierdzie Boże nie ma granic, a radością Boga jest dawać wiele i to bardzo wiele. Taka jest Miłosierna Miłość, którą lepiej poznajemy i czcimy, gdy obchodzimy to święto. Więcej o samym święcie i jego historii w Kościele

PIEŚŃ: Jezu ufam Tobie / 3x/;

Ofiarujmy w naszych intencjach Koronkę do Bożego miłosierdzia, upraszając potrzebne łaski, dla Ojca Św. naszych pasterzy, dla całego Kościoła, dla naszej parafii, dla nas samych i całego świata:

KORONKA DO BOŻEGO MIŁOSIERDZIA.

PIEŚŃ: Przed tak wielkim Sakramentem.

PIEŚŃ na Wystawienie: „Kłaniam się Tobie”;

Panie Jezu Chryste, klękamy przed Tobą ukrytym w Najświętszym Sakramencie. W tym adwentowym czasie nasze modlitwy i pieśni wyrażają tęsknotę serca w oczekiwaniu na spotkanie z Tobą. Adwent zachęca nas do przygotowania na kolejne święta Twojego Narodzenia, ale stawia też pytanie o gotowość na spotkanie z Tobą w wieczności.
Dziś przeżywamy Niedzielę Gaudete – czyli Niedzielę Radości. Liturgia zaprasza nas do radości, bo przychodzący Pan jest coraz bliżej. Jednak adwentowy prorok – Jan Chrzciciel sprowadza nas na ziemię i pokazuje nam, co jest źródłem radości, której świat dać nie może. „Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak rzekł prorok Izajasz”. Jan wie, kim jest w oczach Boga i jaką misją On go obdarzył. I dlatego wzywa naród do pokuty i nawrócenia. Im bardziej będziemy świadomi, kim jesteśmy, a kim jest Bóg, tym więcej radości będzie nam towarzyszyło w codzienności.
Panie, pragnę odkrywać, kim jestem w Twoich oczach, aby móc innych prowadzić ku Tobie. Proszę Cię o łaskę nawrócenia i przebaczenia grzechów, abym z oczyszczonym sercem mógł oczekiwać z radością na przyjście Dzieciątka Jezus.

PIEŚŃ: „Niebiosa rosę”/2 zw/;

Jezu Chryste, Mesjaszu zapowiadany przez proroków, potrzebujemy Adwentu, potrzebujemy tego świętego czasu przygotowania, aby znaki Twojego przyjścia poruszyły sumienia, a Twój głos dotarł do głębi serc. Dlatego prosimy o dar rozpoznawania tych znaków i zdolność wsłuchania się w adwentowe wołanie:
Powtarzamy: Prosimy Cię, Panie.
– aby przykład Maryi, Twojej Matki, uczył nas oczekiwania na Twoje przyjście;
– aby uczestnictwo w Mszach Świętych Roratnich pobudzało nas do gotowości na spotkanie z Jezusem;
– aby adwentowy wieniec  przypominał o potrzebie wspólnej modlitwy w  małżeństwie i rodzinie,
– aby Maryja, Niepokalana, była wołaniem o nasze czyste serca,
– o pragnienie przemiany życia i o łaskę dobrej spowiedzi w tym czasie oczekiwania,
– o umiejętność słuchania i chęć  przyjęcia Dobrej Nowiny o zbawieniu;
– o otwarcie serca na Twoje Przyjście.

PIEŚŃ: „Czekam na Ciebie Jezu mój mały” /1zw./;

Dziś przypada kolejna, jakże bolesna 39 Rocznica Wybuchu Stanu Wojennego, kiedy wielu naszych rodaków tyle wycierpiało, a niektórzy zginęli w tym tragicznym dla całego narodu okresie. Pragniemy w modlitwie polecać naszą Ojczyznę, prosząc o ducha wzajemnego poszanowania, zgody i jedności narodowej, o pokój i bezpieczeństwo dla wszystkich mieszkańców naszego kraju, o to aby ustąpiły wszelkie podziały, waśnie i spory, o uchronienie nas przed plagą pandemii oraz o prawdziwą wierność Bogu, Krzyżowi i Ewangelii dla wszystkich  wierzących Polaków.

MODLITWA ZA OJCZYZNĘ.
Boże, Ojcze nasz i Opiekunie, błogosław Ojczyźnie naszej. Dodaj nam mocy i łaski, abyśmy ją modlitwą i pracą wspierali i zdolni byli do wszelkich dla niej poświęceń. Spraw, aby w Ojczyźnie naszej panowały sprawiedliwość, miłość i społeczne szczęście. Wspomóż naród i bądź przy nim we wszelkich jego trudnych sprawach obecnego czasu. Prosimy Cię, Panie, ochraniaj Ojczyznę naszą od zasadzek nieprzyjacielskich i zdrady synów i córek. Prosimy Cię o to przez Chrystusa Pana Naszego i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, naszej Matki i Królowej Polski oraz za wstawiennictwem świętych Patronów naszych. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Zdrowaś Maryjo…;
Św. Wojciechu i Stanisławie – módlcie się za nami;
Św. Andrzeju Bobolo – módl się za nami;
Św. Janie Pawle II – módl się za nami;
Bł. Jerzy Popiełuszko – módl się za nami..

PIEŚŃ: „Z dawna Polski tyś Królową” /2 zw./;

PIEŚŃ przed błogosław.: „Przed tak wielkim Sakramentem”.

PIEŚŃ: „O zbawcza Hostio”;
Panie Jezu, obecny w Najśw. Sakramencie kolejny raz uświadamiasz nam, że życie człowieka jest wciąż skierowane w jakimś celu. Dążymy od tego, kim jesteśmy, ku temu, kim mamy się stać. Od życia ziemskiego ku miłości Boga – Oblubieńca. Lampa to symbol ludzkiego życia, prostego i kruchego jak glina. Oliwa to miłość Ducha Świętego, bez której moje życie – moje serce nigdy nie zapłonie. Życiowa mądrość i roztropność to napełnianie mojego życia, wnętrza, mojej lampy – oliwą Ducha, Jego miłością. Głupota to coraz większe oddalanie się od miłości Oblubieńca w ciemność. Oddalanie się do tego stopnia, że może On powiedzieć: „Zaprawdę powiadam wam, nie znam was!”. Ludzi jak panien rozsądnych i nieroztropnych jest tyle samo. Mądrości i głupoty jest niejako po równo. Od nas jednak zależy, ku czemu zwrócimy nasze serca, za czym będziemy podążać.
Panie Jezu, pragnę, aby moje życie przez konkretne czyny miłości było oczekiwaniem na Ciebie i ciągłą gotowością spotkania Ciebie, Oblubieńca.
Dlatego prośmy Ducha Świętego, aby nas umacniał w tej duchowej walce o zwycięstwo ducha mądrości i roztropności w każdym człowieku, aby wlewał zdroje łask umacniając nas wszystkich w wierze, nadziei i miłości.

PIEŚN: „Przyjdź Duchu Św. ja pragnę” /2 zw./;

W tym trudnym czasie pandemii, kiedy ludzie tracą zdrowie, życie, pracę i wiarę, kiedy tak łatwo popaść w rozpacz i zobojętnienie, módlmy się z wielką żarliwością o ustanie pandemii oraz o zdrowie i siły dla każdego z nas.
MODLITWA O ZAPRZESTANIE ROZPOWSZECHNIANIA SIĘ EPIDEMII KORONAWIRUSA.
Ojcze nasz, pełni ufności prosimy Ciebie, aby pandemia koronawirusa na świecie nie siała więcej zniszczeń i aby udało się jak najszybciej opanować epidemię. Prosimy, abyś przywrócił zdrowie zakażonym i pokój miejscom, do których koronawirus już dotarł. Przyjmij do siebie Panie tych, którzy zmarli
na skutek tej choroby, pociesz ich rodziny i wlej w ich serca nadzieję.
Wspieraj i chroń lekarzy, pielęgniarki, pracowników pogotowia, sanitariuszy i cały personel medyczny zwalczający wirus, inspiruj i błogosław tym, którzy starają się opanować sytuację. Panie Jezu, lekarzu naszych dusz i ciał, czujemy się bezradni w tej sytuacji ogólnoświatowego zagrożenia, ale ufamy Tobie, udziel nam wszystkim wewnętrznego pokoju i zdrowia.
Matko Boża, chroń nas i opiekuj się nami, prowadź nas w miłości do Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. Amen.

PIEŚŃ: „Dobry Jezu a nasz Panie”;

Rozpoczął się listopad, poświęcony pamięci naszych bliskich zmarłych. Nie zapominajmy o naszych zmarłych rodzicach, współmałżonkach, rodzeństwie, krewnych, znajomych, o kapłanach, siostrach zakonnych i dlatego z wiarą i pokorą wołajmy:
„Myśl jest święta i zbawienna modlić się za zmarłymi, aby byli od grzechów rozwiązani” Bożemu Miłosierdziu we wspólnotowej modlitwie wypominkowej polecamy zmarłych: /wypominki z kartek/.
W intencji naszych zmarłych ofiarujmy 1 DZIESIĄTEK RÓŻAŃCA;

PIEŚŃ: „Witaj Królowo Matko Miłosierdzia”;

Módlmy się. Wszechmogący Boże do Ciebie wszystko należy, prosimy Cię Ojcze m Miłosierdzia przyjmij do grona Twoich zbawionych dzieci naszych bliskich zmarłych i spraw, aby po ziemskiej wędrówce zasłużyli na oglądanie twojego Oblicza w niebie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci. A dusze wiernych zmarłych niech odpoczywają w pokoju. Amen.

PIEŚŃ: „Przed tak wielkim Sakramentem”.

PIEŚŃ: U drzwi Twoich stoję Panie;

Panie klękamy przed Tobą, obecnym w Eucharystycznym chlebie i chcemy z wiarą zawołać razem z Apostołami, którzy ujrzeli Twój cud kroczenia po jeziorze: „Prawdziwie jesteś Synem Bożym”. Jezu, Ty jesteś zawsze Panem niemożliwego. Przychodzisz w środku nocy do uczniów walczących z burzą na jeziorze. Pozwalasz apostołowi Piotrowi, który chce być blisko Ciebie, na niezwykłe przekroczenie granic własnego rozumu, lęku i sił natury – na to, aby wyszedł z łodzi i szedł do Ciebie . Piotr jednak w pewnym momencie wątpi i zaczyna tonąć; zrozpaczony woła: „Panie, ratuj mnie!” Ale Ty Panie nie pozwalasz mu zginąć i natychmiast wyławiasz go z odmętów. Jednak stawiasz mu bardzo konkretne pytanie: „Czemu zwątpiłeś, małej wiary?” Sytuacja ta pokazuje Piotrowi i nam wszystkim, że  to co jest niemożliwe –  jest przestrzenią działania Boga. Niemożliwe jest osiągalne jedynie przez wielką ufność i pokorę.
Panie Jezu, Ty jesteś Panem wszelkich burz i nawałnic mojego życia, spraw,
aby moje niemożliwe stało się możliwym. Naucz mnie wierzyć i ufać Tobie bezgranicznie, bo tylko wtedy możesz dokonać cudu wyciszenia burz życiowych
i zaprowadzić pokój i ciszę w moim sercu. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

PIEŚŃ: Jezus jest mym Przyjacielem – 2zw.;

Sierpień to miesiąc wielkich wydarzeń historycznych i narodowych. W tym roku najważniejszym wydarzeniem jest 100 Rocznica Bitwy Warszawskiej, zwanej „Cudem nad Wisłą”. Bitwa Warszawska była nie tylko wydarzeniem historycznym, ale też miała swój kontekst duchowy, dlatego jubileuszowe obchody „mają przyczynić się do odnowy duchowej narodu”. W swojej homilii, przed laty papież Św. Jan Paweł II mówił w Warszawie: „To zwycięstwo było poprzedzone żarliwą modlitwą narodową. Episkopat Polski zebrany na Jasnej Górze poświęcił cały naród Najświętszemu Sercu Jezusa i oddał się pod opiekę Maryi Królowej Polski. Myśl nasza kieruje się dzisiaj ku tym wszystkim, którzy pod Radzyminem i w wielu innych miejscach tej historycznej bitwy oddali swoje życie, broniąc Ojczyzny i jej zagrożonej wolności. Myślimy o żołnierzach, oficerach, myślimy o Wodzu, o wszystkich, którym zawdzięczamy to zwycięstwo po ludzku. Wspominamy, między innymi bohaterskiego kapłana Ignacego Skorupkę, który zginął niedaleko stąd, pod Ossowem. Dusze wszystkich poległych polecamy Miłosierdziu Bożemu. O wielkim „Cudzie nad Wisłą” przez całe dziesiątki lat trwała zmowa milczenia. Opatrzność Boża niejako nakłada dzisiaj obowiązek podtrzymywania pamięci tego wielkiego wydarzenia w dziejach naszego Narodu i całej Europy, jakie miało miejsce po wschodniej stronie Warszawy”.
Wypełniając testament Św. Jana Pawła II, podejmijmy duchową troskę o naszą Ojczyznę, proszą z wiarą o Boże błogosławieństwo dla całego kraju, o potrzebne łaski dla jej rozwoju, o pokój i bezpieczeństwo dla wszystkich obywateli, o mądrość i roztropność dla rządzących, o ducha jedności i zgody narodowej dla wszystkich Polaków. Prośmy przez wstawiennictwo Matki Bożej, tej która tak cudownie wstawiała się za nami w czasie Bitwy Warszawskiej i która nieustannie otacza nas płaszczem swojej opieki.

PIEŚŃ: Z dawna Polski Tyś Królową Maryjo – 2 zw.;

MODLITWA ZA OJCZYZNĘ.
Boże i Ojcze nasz, błogosław Ojczyźnie naszej. Spraw, aby w niej panowały sprawiedliwość, jedność, pokój i miłość. Wspomóż nasz naród i bądź przy nim we wszelkich jego trudnych sprawach, chwilach i przeciwnościach obecnego czasu. Dodaj nam mocy i łaski, abyśmy ją modlitwą i pracą wspierali i zdolni byli do wszelkich dla niej poświęceń. Prosimy Cię, Panie, za przyczyną Najświętszej Maryi Panny, naszej Matki, Pani i Królowej Polski oraz za wstawiennictwem świętych Patronów naszych, ochraniaj Ojczyznę naszą od zasadzek nieprzyjacielskich i wszelkiej zdrady. Prosimy Cię o to przez Chrystusa Pana Naszego i za wstawiennictwem Najświętszej Panny Maryi, co Jasnej broni Częstochowy i w Ostrej świeci Bramie, Pani Wniebowziętej, która uratowała naród polski od nawały bolszewickiej i nieustannie wstawia się za nami. Amen.
Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…
Maryjo Królowo Polski – módl się za nami;
Św. Wojciechu i Stanisławie – módlcie się za nami;
Św. Andrzeju Bobolo – módl się za nami.

PIEŚŃ: Przed tak wielkim Sakramentem;

PIEŚŃ: Kłaniam się Tobie /2zw/;

„Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi” – te słowa słyszymy na początku Mszy Św. jako wprowadzenie – powitanie przez kapłana zgromadzonego ludu Bożego. One nam uświadamiają prawdę, która dziś świętujemy jako największą tajemnicę naszej wiary: Bóg jest doskonałą Komunią – Harmonią jedności i miłości pomiędzy Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Bóg Ojciec zesłał na świat swojego Syna, Słowo Prawdy i Ducha Pocieszyciela, aby objawić ludziom tajemnicę Bożego życia. Wyznając prawdziwe i wiekuiste Bóstwo, wielbimy odrębność Osób, Jedność w istocie i równość w majestacie. Bóg Jeden w Trzech Osobach zechciał nam objawić tajemnicę swojego wewnętrznego życia. Syn ukazał nam Ojca i razem posyłają do nas Ducha Świętego.

PIEŚŃ: Przyjdź Duchu Święty ja pragnę/ 3zw/;

„Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zba­wiony”.
Właśnie dzisiaj w Ewangelii znajdujemy stwierdzenie o tak wielkiej miłości Boga do świata, że jest gotów oddać swojego Jednorodzonego Syna. Dodatkowo wzmocnione zapewnieniem, że Syn Boży przyszedł nie dla potępienia, ale
dla zbawienia świata. Bóg nie chce naszego potępienia, ale pragnie naszego szczęścia i zbawienia i dlatego ofiaruje nam dar w postaci swojego Syna Jezusa Chrystusa. Każdy kto w niego uwierzy, będzie zbawiony i osiągnie życie wieczne.

PIEŚŃ: Kochajmy Pana /2zw/;

Trwając przed Najświętszym Sakramentem  w wielkim uwielbieniu i dziękczynieniu za dar Zbawienia, będziemy wspólnie powtarzać:
Dziękujemy Ci Panie nasz i Boże!
– Panie nasz, dziękujemy ci za dar stworzenia świata i za to że nas ludzi uczyniłeś Koroną wszystkich Stworzeń;
– Panie nasz dziękujemy Ci za to że posłałeś na świat swojego Syna Jezusa Chrystusa, aby nas wszystkich odkupił przez mękę i śmierć na krzyżu;
– Panie nasz, dziękujemy Ci za dary Ducha Pocieszyciela, który nas umacnia na drodze chrześcijańskiego życia i postępowania;
– Panie nasz dziękujemy Ci za nasze małżeństwa i rodziny, za tych których kochamy i  troszczymy się o nich, aby byli prawdziwymi świadkami wiary;
– Panie nasz, dziękujemy Ci za wszystko, co otrzymujemy każdego dnia od Ciebie, jako dar Twojej niezgłębionej miłości i wierności;

PIEŚŃ: Dzięki o Panie składamy dzięki /4zw/;

MODLITWA.
Bądź uwielbiony Boże Trójjedyny za dar obecności w Trzech Osobach i jako Trójca Święta objawiasz nam swoją wielką chwałę. Uwielbiamy Cię w słowach modlitwy, którą usłyszeliśmy w czasie prefacji:
„Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże. Ty z Jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym jednym jesteś Bogiem, jednym jesteś Panem; nie przez jedność osoby, lecz przez to, że Trójca ma jedną naturę. W cokolwiek bowiem dzięki Twemu objawieniu wierzymy o Twojej chwale, to samo bez żadnej różnicy myślimy o Twoim Synu i o Duchu Świętym. Tak, iż wyznając prawdziwe i wiekuiste Bóstwo, wielbimy odrębność Osób, jedność w istocie i równość w majestacie”. Bądź uwielbiony teraz i na wieki!
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Jak była na początku teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen. /3x/

PIEŚŃ: Przed tak wielkim Sakramentem.

Wprowadzenie

Panie Jezu ty dałeś nam wszystkim przykład jak realizować wolę swego Ojca. Naucz nas, którzy idziemy śladami twej męki wytrwać jak Ty do końca. Prowadź nas drogą naszej wierności.

STACJA I – Piłat wydaje wyrok na Jezusa

Piłat musiał podjąć decyzję. Od jednego jego zdania zależał los Jezusa. Mógł Mu dać wolność lub mógł Go pozbawić życia. Życie i młodość to czas wchodzenia w świat odpowiedzialnych decyzji. To czas dojrzewania, w którym możemy być naprawdę woni, lub pozbawić sami siebie godności i pełni życia. Naucz nas Panie podejmować właściwe wybory w naszym życiu, szczególnie wtedy, kiedy decyzja podjęcia takiej a nie innej drogi działania nie jest łatwa.

STACJA II – Pan Jezus przyjmuje krzyż.

Krzyż to trudne dobro. Na drodze życia ciągle jesteśmy w zasięgu dobra łatwego, które nas ciągnie ku sobie i chce nas zniewolić. Dobro łatwe – często jest pokusą. Dobro trudne – budzi lęk i nie mamy ochoty sięgać po nie. Ono wydaje się za drogie. Ono kosztuje. Trzeba wiele odwagi, by oprzeć się pokusie łatwego dobra, które zniewala i sięgnąć po dobro trudne, które budzi lęk.

Panie Jezu, naucz ludzi prawdziwej odwagi i mądrości, które pomogą nam w sięganiu po dobro trudne. Ono bowiem nie zniewala, lecz zawsze ubogaca każdego człowieka.

STACJA III – Pan Jezus upada pod ciężarem krzyża

Ciężar krzyża jest ponad Twoje siły, Panie. Zdecydowałeś się na kroczenie drogą ofiary i przekonujesz nas, że tylko na niej możemy autentycznie wzrastać. Dla nas ofiara – to strata. Patrząc na Ciebie, gotowi jesteśmy powiedzieć, że Twoja droga nie ma sensu. Tylko tracisz siły, tracisz swoje życie. Boimy się takiej drogi. Ale według Ciebie, Panie, ofiara to nie strata, lecz wielki zysk. Płaci się cenę wielką, ale zysk jest bez porównania większy. Ofiara, to najlepsza inwestycja, której owoce można podziwiać na ziemi i radować się nimi w niebie. Panie, Mistrzu nasz i Zbawicielu, daj nam ludziom, ducha zrozumienia wartości ofiary.

Zmiłuj się nad nami Panie…

Okaż nam Panie miłosierdzie swoje…

 

STACJA IV – Jezus spotyka Matkę

Panie, Ty miałeś Matkę – najwspanialszą z kobiet, jakie żyły na ziemi. Rozumieliście się bez słów. Ale i w Waszym spotkaniu były bolesne nieporozumienia. Gdy miałeś dwanaście lat, zostałeś w świątyni, a Ona szukała Ciebie z bólem serca. Prawdziwa miłość rodziców do dzieci i dzieci do rodziców kształtuje się przez długie lata. W okresie młodzieńczym nieuniknione są napięcia. Chodzi tylko o to, by one nie zniszczyły. By były twórcze, by doskonaliły ich wzajemnego szacunku i miłości zarówno u rodziców, jak i u ich dzieci.

Panie, przez ręce Twojej Matki, prosimy Cię o błogosławieństwo dla naszych rodziców. Spraw, byśmy umieli ich coraz bardziej szanować i kochać.

Zdrowaś Maryjo…

 

STACJA V – Szymon z Cyreny pomaga Chrystusowi

Ulicą przechodziło wielu pobożnych Żydów i niejeden rozpoznawał w Tobie słynnego proroka i dobroczyńcę.  Nikt jednak nie podszedł, nie zaproponował pomocy w dźwiganiu krzyża. Uczynił to pod presją żołnierzy Szymon. Obok nas jest wielu ludzi nadmiernie obciążonych. Z trudem zmagają się ze swymi obowiązkami dzień po dniu. Wielu ich nie dostrzega. Niektórzy dostrzegają, ale nie widzą interesu, by im pomóc. Szkoda sił i czasu. Szymon zrobił najlepszy interes w życiu, biorąc na kilkanaście minut belkę Twego krzyża na swoje ramiona. Naucz nas, Panie, pomagać potrzebującym pomocy, zwłaszcza teraz, kiedy szaleje pandemia; bo ubogacając ich, ubogacamy siebie. Naucz nas zwłaszcza pomagać naszym krewnym, sąsiadom, kolegom i koleżankom dotkniętym chorobą.

STACJA VI – Święta Weronika ociera twarz Jezusa.

Weronika widziała ulice pełne ludzi, widziała żołnierzy, trzech skazańców, ale w tym obrazie dostrzegła to, co najcenniejsze – Twoją twarz. Tylu ludzi od kilku godzin robiło wszystko, by ją zniekształcić – bili pięściami, pluli, policzkowali, ranili cierniem. Zdawało się im, że niszcząc Twoją twarz, zgaszą światło, bo chcą żyć i działać w ciemności. Weronika wiedziała jednak, że prawdziwego światła bijącego z Twojej twarzy nie da się zgasić. Ona chciała żyć w jego blasku, dlatego otarła Twoją twarz, przywracając jej majestat człowieczeństwa. Panie, obyśmy nie należeli do ludzi miłujących ciemność uczynków i zniekształcających oblicze człowieka. Chcemy stać po stronie świętej Weroniki i żyć w blasku Twojej światłości.

STACJA VII – Drugi upadek Chrystusa.

Drugi raz upadłeś i usiłowałeś sam powstać z ziemi. Panie, Ty wcale nie jesteś słaby, Ty jesteś wszechmocny. Dobrowolnie ukryłeś swoją moc i zgodziłeś się na klęskę. To tak, jakby genialny bokser wyszedł na ring i zgodził się na nokaut. Ty wiesz, Panie, że na ziemi wszyscy gardzą słabym. Ty zaś zgadzasz się na klęskę, by przekonać przeciwnika, że licytacja siły na zasadzie klęski i zwycięstwa nie ma sensu; lepiej jest zrezygnować z rywalizacji i podać sobie dłonie w twórczej współpracy.

Dziś niewielu rozumie Twoją postawę. Nam, ludziom, bardzo imponuje zwycięstwo. Dziś prosimy Cię, Panie, naucz nas wygrywać, ale naucz nas godzić się z przegranymi i mądrze przyjmować porażki i klęski.

STACJA VIII – Jezus upomina matki

Upomnienie trudno przyjąć i trudno je przekazać. Buntujemy się i jesteśmy źli, gdy inni nas upominają, sami też nie mamy ochoty upominać. Ty, Panie, słaby i cierpiący, upominasz napotkane jerozolimskie niewiasty. Prawdziwa miłość umie przyjąć upomnienie i umie je przekazać. To znak wielkiej troski o dobro drugiej osoby. Panie Jezu, naucz nas mądrze przyjmować upomnienia. Naucz nas dostrzegać miłość w sercu tych, którzy nas upominają, bo oni pragną naszego dobra. Naucz nas również trudnej sztuki braterskiego upomnienia kolegi i koleżanki, jeśli wchodzi na niebezpieczną drogę szukając złego towarzystwa.

STACJA IX – Jezus ponownie upada

Znamy ideał pięknego życia. Nie dostrzegamy jednak ludzi, którzy ten ideał realizują. Jest ich zbyt mało, by można ich było spotkać na co dzień. Stając przy Tobie, Panie, odkrywamy, jak trudno jest w pewnych sytuacjach trwać w realizacji ideału. Już się nie dziwimy, że niejeden z niego rezygnuje. Dziękujemy Ci, Panie, za Twój przykład. Ty nie rezygnujesz, wstajesz z upadku, złożyć wyznanie swej miłości do Ojca i miłości do ludzi. Panie, udziel nam mocy do przezwyciężania wszelkich trudności w życiu. Pomóż nam dostosować życie do ideału, a nie ideał do karłowatego życia.

STACJA X – Jezus odarty z szat

Nagość Twoja, Panie, zmusza do zastanowienia nad nagością, którą wykorzystuje świat do budzenia i karmienia pożądliwości ciała. Pożądanie – wielki dar decydujący w dużej mierze o miłości mężczyzny do kobiety i kobiety do mężczyzny, tak często jest dziś wykorzystywany wyłącznie do zabawy. Nasze życie to czas brania odpowiedzialności za ten dar. Panie odarty z szat – naucz nas wędrować przez świat Internetu, filmów, ilustrowanych magazynów, ze świadomością wielkości daru, który decyduje o godności mężczyzny i kobiety. Spraw, by każdy z nas odkrył w swoim życiu piękno i bogactwo ciała swojego i innych objawione w prawdziwej miłości.

STACJA XI – Pan Jezus przybity do krzyża

Tak często świat odsłania przed nami sceny straszne, w których człowiek zadaje cierpienie człowiekowi. Tyle nienawiści, okrucieństwa, przemocy i gwałtu rozlewa się wokół nas. Wiemy, że nasze młode serca, głęboko notują w pamięci każdą taką scenę. Spoglądając na scenę Twego krzyżowania, chcemy, Panie, prosić Cię o dar właściwego spojrzenia na okrucieństwo. Udziel nam łaski, byśmy nigdy i nikomu nie zadawali bólu, byśmy nie byli okrutni ani w słowach, ani w czynach, byśmy nie odpłacali ciosem za cios, lecz umieli modlić się w duchu przebaczenia za tych, którzy nas ranią.

STACJA XII – Pan Jezus umiera na krzyżu

Panie umierający na krzyżu – Tak często przedstawiają nam chrześcijaństwo jako religię piękną, pełną Bożego błogosławieństwa, opieki nieba i życia z rąk Opatrzności. Tymczasem ta Twoja droga wcale nie jest taka wygodna, miła, łatwa. Czyż na wołanie: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? –  nie zareagowaliby nasi ziemscy rodzice? Czyż Twój Ojciec ma Serce z kamienia? Tak trudno nam pojąć miłość, która zgadza się na cierpienie osoby kochanej. Panie, dla nas, ludzi młodych, wędrówka za Tobą, nie jest kuszącą ofertą. Inne, te, które stawia świat, są o wiele bardziej interesujące. Nie dziwimy się, że Apostołowie uciekli tuż po Twoim aresztowaniu. Panie, daj nam zrozumieć, że na drodze Twojej miłości zawsze się wygrywa, nawet wówczas, gdy z powodu przynależności do Ciebie trzeba ponieść śmierć. Daj, Panie, byśmy się nie przestraszyli trudów tej drogi.

Chwała Ojcu…..

STACJA XIII – Ciało Chrystusa zdjęte z krzyża

Panie, mogłeś jeszcze tak dużo dobrego uczynić. Byłeś w pełni sił, zrezygnowałeś z tak wielkiej ilości dobra. Burzysz, Panie, nasz doczesny sposób myślenia. Wykonałeś zadanie i odchodzisz. Twoje zadanie nie polegało na ratowaniu ludzi dla doczesności, bo tego nie da się uczynić. Świat doczesny przemija. Uzdrowieni – umarli, nakarmieni – znów byli głodni, a ci, których wskrzesiłeś – po pewnym czasie ponownie znaleźli się w grobie. Chodziło Ci jedynie, Panie, o ukazanie nam nowej drogi. Chciałeś nas przekonać, że nie należy się obawiać śmierci, bo poza jej progiem jest nowe życie. Wyzwól nas, Panie, z myślenia czysto doczesnego i wprowadź w obliczanie naszego życia w wymiarach wieczności.
Matko Bolesna – módl się za nami.

STACJA XIV – Pan Jezus złożony do grobu

Panie, Twoje Ciało w grobie czekało na Zmartwychwstanie. Kiedy opuściło grób, było już poza zasięgiem rąk ludzi złych, których nie brakuje na tym świecie. Ręce Kajfasza, Annasza, Piłata, Heroda, Judasza, żołnierzy z plutonu egzekucyjnego już nie mogły Cię dosięgnąć. Byłeś natomiast w zasięgu rąk ludzi dobrych: Maryi, Marii Magdaleny, Jana, Józefa z Arymatei i Nikodema. Umocnij, Panie, w nas, ludziach młodych, wiarę w istnienie czystego dobra i pomóż nam przejść przez świat, w którym jest wiele rąk złych, tak, byśmy mogli z radością uścisnąć Twoją Zmartwychwstałą Prawicę.

Panie, przymnóż nam wiary…

Zakończenie

Dziękujemy Ci Panie za przykład Twojej miłości i wierności do końca. Spraw, abyśmy umocnieni Twoim świadectwem realizowali nasze powołanie w duchu wierności Twojej nauce.

W celu zyskania odpustu pomódlmy się: Ojcze nasz…, Wierzę w Boga Ojca…

w intencjach papieża Franciszka: Zdrowaś Maryjo… Któryś za nas…

Pieśń na wystawienie: Kochajmy Pana;

Panie Jezu ukryty w Najświętszym Sakramencie, klęczymy przed Tobą, aby wpatrywać się w Twoje oblicze.  Prosimy Cię Panie trwaj przy nas, abyśmy z dnia na dzień chodzili w Twoim świetle. Panie, Ty ukazujesz tajemnicę Bożej Miłości na dwóch wzgórzach: to Tabor – Góra Przemienienia i Kalwaria – Wzgórze Męki. Na Taborze objawiasz uczniom: Piotrowi, Jakubowi i Janowi piękno swej Boskiej chwały, a na Kalwarii objawiasz Panie chwałę swojego umęczonego oblicza, ukryte piękno Boskiej Miłości aż do końca.
Jedynie umiłowany uczeń Jan jest świadkiem obu tych objawień, dwóch wyrazów piękna chwały Jezusa, tej świetlistej i tej krwawej. Tabor jest umocnieniem dla uczniów i dla nas przed Kalwarią, a jednocześnie zapowiedzią radosnej chwały zmartwychwstania. Panie naucz mnie, abym jak Apostołowie, potrafił dostrzegać Twoją obecność i piękno w mojej codzienności, zarówno w chwilach radości, jak i w momentach samotności i cierpienia.

Pieśń: Dzięki o Panie składamy dzięki;

Panie Jezu Chryste, stajemy przed Twoim obliczem, aby Ci podziękować za to, że czuwasz, nad naszą Ojczyzną, naszymi rodzinami, jesteś z nami w miejscach pracy, przychodzisz do chorych i cierpiących w szpitalach i Domach Pomocy Społecznej. W pełni ufając Bożej Opatrzności, chcemy dziś podjąć trud modlitwy błagalnej w trudnych dla nas chwilach: niepokojów społecznych, zagrożeń ideologicznych, prowokacji medialnych, profanacji Najświętszego Sakramentu, niszczących nasz Naród sporów oraz zagrażającej nam i całej Europie epidemii.

Będziemy powtarzać: Prosimy Cię Panie!
– pokornie błagajmy Boga, aby przemieniał nasze umysły i serca oraz uzdalniał nas do wzajemnego przebaczenia, zgody i czynnej, chrześcijańskiej miłości
– Prosimy Cię Panie!
– pokornie błagajmy Boga za dzieci i młodzież, aby dzięki natchnieniom Ducha  Świętego i  świadectwu wiary rodziców, katechetów i wychowawców, odnaleźli  drogę wiary, prawdy i życiowych wartości- Prosimy Cię Panie!
– pokornie błagajmy Boga, o to, aby ustały wszelkie spory i niepokoje społeczne, które niszczą nasze społeczeństwo, a nasza Ojczyzna stawała się Ostoją ładu moralnego i gospodarczego –  Prosimy Cię Panie!
– pokornie błagajmy Boga, aby obdarzył łaską zdrowia wszystkich chorych cierpiących, samotnych i opuszczonych, a także zachował nas od wszelkich klęsk żywiołowych, chorób zakaźnych i epidemii – Prosimy Cię Panie!

Pieśń: Panie przebacz nam;

Dziś obchodzimy na całym świecie Dzień Kobiet. Dlatego w naszej modlitwie polećmy dobremu Bogu wszystkie niewiasty, wypraszając dla nich potrzebne łaski w życiu osobistym, małżeńskim, rodzinnym i zawodowym:
Dziękujemy Ci, Boże, dobry Ojcze, za miłość, którą nas obdarzyłeś, stwarzając nas na swój obraz i podobieństwo. Dziękujemy Ci, dobry Ojcze, za wszystkie kobiety i ich misję we wspólnocie ludzkiej.
Prosimy Cię w intencji kobiet, które są córkami, aby w pełni akceptowane i kochane przez rodziców, były zawsze traktowane z należytą czułością i delikatnością.
Prosimy Cię w intencji kobiet, które są żonami, aby były doceniane i wspierane przez mężów. aby doświadczały na co dzień prawdziwej jedności, miłości, szacunku i zrozumienia.
Prosimy Cię w intencji kobiet, które są matkami, aby dzięki macierzyństwu rozkwitały w swojej kobiecości. Spraw, żeby wychowywały dzieci z prawdziwą czułością, mądrością i wrażliwością. otrzymując każdego dnia wdzięczność i radość za swój trud i poświęcenie.
Prosimy Cię w intencji kobiet, które żyją w pojedynkę, w intencji kobiet konsekrowanych, aby mogły odnaleźć swoje powołanie i wypełniały swoją misję z radością i oddaniem, świadcząc o tym, że Bóg jest prawdziwym źródłem szczęścia.
Prosimy Cię w intencji kobiet, które zostały zepchnięte na margines społeczny i które doświadczyły albo doświadczają przemocy.
Strzeż ich Panie i spraw, aby ich trudna sytuacja życiowa się odmieniła.
Powierzamy Ci, dobry Ojcze, wszystkie relacje między kobietami i mężczyznami. Spraw, aby wszyscy doceniali rolę kobiety we współczesnym świecie, mogli  je rozumieć, szanować, doceniać, pomagać  tworząc wspólnie wymierne dobro. Amen.
Maryjo Matko Pięknej Miłości    – módl się za nami.

Pieśń przed błogosławieństwem: Przed tak wielkim Sakramentem;