PIEŚŃ: O zbawcza Hostio;
Panie, Jezu Chryste, w środku lata zatrzymujemy się na chwilę Adoracji przed Tobą w Najświętszym Sakramencie i z pokorą klękamy przed Tobą, wdzięczni za Twoją obecność wśród nas, pod postacią chleba i w swoim Słowie głoszonym przez Kościół. Panie Jezu, każda Adoracja to szczególne doświadczenie Twojej obecności i bliskości wobec każdego z nas.
Ty Panie mówisz dziś do nas w Swoim Słowie: „Ja jestem chlebem życia…
To jest chleb, który z nieba zstępuje”.
Trudne są te słowa o Tobie– jako o chlebie żywym, który zstąpił z nieba. Ale Ty pragniesz być naszym pokarmem na życie wieczne, dlatego objawiasz siebie jako chleb, który daje życie światu. Jesteś posłanym przez Ojca Słowem Wcielonym. Przez Twoją śmierć Boży Baranku na drzewie krzyża i obmycie z grzechu cały świat otrzymuje życie. W tym sensie Twoje Ciało jest chlebem, który ofiarowujesz nam, chlebem życiodajnym. Spożywanie tego chleba oznacza więc przyjęcie z wiarą owocu krzyża: „Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata”. Bo ten, kto wierzy, może osiągnąć życie wieczne. Jest jeszcze drugie znaczenie spożywania ciała Jezusa – znaczenie sakramentalne. Ofiara Jezusa na krzyżu wiąże się z ustanowieniem Eucharystii. Na mocy słów Pana konsekrowany chleb staje się Jego sakramentalnym Ciałem, a konsekrowane wino Jego Krwią. Spożywać ciało znaczy więc przyjąć zbawczą moc Jego ofiary zawartą w Sakramencie Ołtarza.
Panie Jezu, dawaj mi zawsze tego Chleba: mocy Twojej męki, siły Twojej miłości, obmywającego ze śmierci grzechów strumienia Twojej Przenajświętszej Krwi. Dziękuję Ci, że w Eucharystii jesteś dla mnie Chlebem który zstąpił z nieba. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
PIEŚŃ: Panie dobry jak chleb /1zw./;
W Eucharystii chleb ten w kapłańskich rękach, mocą Twoich słów wypowiadanych przez kapłana, staje się dla nas chlebem życia, duchowym pokarmem. „Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy chleb, który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich; Tobie go przynosimy, aby stał się dla nas chlebem życia.”
Pragniemy podziękować Ci za ten największy dar – za chleb życia.
Będziemy powtarzać: Dziękujemy Ci Panie Jezu!
– za Twoją żywą obecność w Tajemnicy Żywego Chleba, w tabernakulum, abyśmy ciągle przychodzili do Ciebie i umacniali nasze życie;
– za chleb i wino, które każdego dnia na wszystkich ołtarzach świata stają się prawdziwym Ciałem i Krwią Twoją;
– za każdą Mszę Św. sprawowaną w naszej świątyni, gdzie codziennie możemy doświadczać Twojej zbawczej miłości;
– za stół eucharystyczny – ołtarz, z którego możemy posilać się chlebem żywym – Komunią Świętą, pokarmem żywym, który pozostawiłeś nam, abyśmy nie umarli duchowo, ale mogli żyć na wieki;
– za posługę sakramentalną kapłanów, którzy sprawując Najśw. Ofiarę, troszczą się, aby nie zabrakło nam \tego pokarmu, który daje życie wieczne;
PIEŚŃ: Dziękujemy Ci Ojcze nasz – 2zw.;
Każde spotkanie z Tobą Panie, w czasie Adoracji na Eucharystii, jest prawdziwą duchową oazą, w której, po tygodniowej wędrówce przez pustynię i suszę życia, możemy zaznać spokoju, zaczerpnąć ze źródła wody życia – posilając się twoim Słowem i Twoim Ciałem. Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za szczególne oazy, w których sakrament pokuty i pojednania, sprawowana Eucharystia i Komunia Św. udzielane jest prawie nieustannie.
To Jasna Góra, Licheń, Kalwaria Zebrzydowska, Kalwaria Pacławska i wiele innych sanktuariów maryjnych, do których tak wielu pielgrzymów wędruje, aby przez przyczynę Maryi odnowić i umocnić swoje relacje z Jezusem. Polecajmy wszystkich pielgrzymujących do Matki Najśw., szczególnie pielgrzymów z Lubeni, przedstawicieli naszej parafii wędrujących na Kalwarię Pacławską i prośmy o umocnienie ich w wiary w żywą obecność Jezusa Chrystusa w Najśw. Eucharystii:
Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… Maryjo Królowo Polski – módl się za nami
PIEŚŃ: Przed tak wielkim Sakramentem;