15 sierpnia 1920 roku  wspominamy kolejny raz jedną z najważniejszych bitew ubiegłego stulecia – Bitwę Warszawską, nazywaną nie przypadkowo „Cudem nad Wisłą” To decydujące starcie w wojnie polsko-bolszewickiej, która miało miejsce w dniach: 13-25 sierpnia 1920 roku. Wojsko Polskie, wspierane przez ochotników, pokonało przeważające siły Armii Czerwonej, odpychając je od granic naszej stolicy powstrzymując jej marsz na zachód i ratując Polskę przed  wrogiem. Św. Jan Paweł II, który urodził się niespełna trzy miesiące przed tą Bitwą, w swojej homilii, w Warszawie odniósł się do tamtego wydarzenia: „To zwycięstwo było poprzedzone żarliwą modlitwą narodową. Episkopat Polski zebrany na Jasnej Górze poświęcił cały naród Najświętszemu Sercu Jezusa i oddał się pod opiekę Maryi Królowej Polski. Myśl nasza kieruję dzisiaj ku tym wszystkim, którzy pod Radzyminem i w wielu innych miejscach tej historycznej bitwy. Bohaterowie tamtych dni dokonali wręcz rzeczy niemożliwej, zwyciężając Związek Radziecki,oddali swoje życie, broniąc Ojczyzny i jej zagrożonej wolności. Wspominamy, bohaterskiego kapłana Ignacego Skorupkę, który zginął pod Ossowem. Dusze wszystkich poległych polecamy Miłosierdziu Bożemu. O wielkim „Cudzie nad Wisłą” przez całe dziesiątki lat trwała zmowa milczenia. Opatrzność Boża niejako nakłada dzisiaj obowiązek podtrzymywania pamięci tego wielkiego wydarzenia w dziejach naszego Narodu i całej Europy, jakie miało miejsce po wschodniej stronie Warszawy”.
Dziś, kiedy obchodzimy 105 rocznicę tego wydarzenia, a od wielu lat także  Narodowe Święto Wojska Polskiego; wypełniając testament Św. Jana Pawła II, podejmijmy duchową troskę o naszą Ojczyznę, prosząc z wiarą o Boże błogosławieństwo dla całego kraju, o potrzebne łaski dla jej rozwoju, o pokój i bezpieczeństwo dla wszystkich obywateli, o mądrość i roztropność dla rządzących, o ducha jedności i zgody narodowej dla wszystkich Polaków. Powinniśmy brać przykład z tych, którzy w obliczu niepewności jutra i wielkich zagrożeń mobilizowali się, jednoczyli mimo różnic i podziałów politycznych i religijnych, szukali duchowej pomocy i umocnienia w Kościele, prosząc Boga i Matkę Najśw. o ratunek dla naszej Ojczyzny.