Homilia na Uroczystość MB Częstochowskiej

„Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.
Opis pierwszego cudu, jakiego dokonał Jezus, pokazuje piękno życia rodzinnego i społecznego w czasach Nowego Testamentu: gościnność, radość, sposób ucztowania, ale także troskę o dobry przebieg uroczystości.
„A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina».
«Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?»” Rola Maryi jest bardzo znacząca w tym cudzie – jest pośredniczką – to ona pertraktuje z Jezusem, to ona załatwia to, że by Jezus pomógł nowożeńcom wyjść z kłopotliwej sytuacji. Mimo cierpkich słów Jezusa, nie zraża się, ale z pokorą i konsekwencją wiary w Boską moc swego Syna mówi do sług: „Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie!”  I tak jest i w naszym życiu – Maryja jest schodami, po których Jezus schodzi na ziemię; jest schodami po których my możemy wyjść na górę aby spotkać Jezusa.
„Napełnijcie stągwie wodą!”. Słudzy, którzy, w samym środku licznych prac, w samym środku wesela zostali powołani przez Jezusa do tego, żeby napełnili stągwie wodą; zachowali się – powiedzielibyśmy dzisiejszym językiem – bardzo odpowiedzialnie, profesjonalnie! Choć nic nie układało się tutaj w logiczną całość, słudzy uświadomili sobie, że nie po to zostali najęci, aby narzekać czy krytykować. Oni zostali wezwani po to, aby wykonać i wypełnić powierzone im zadanie i zrobili to bardzo dokładnie, napełnili stągwie aż po brzegi, bo Jezus ich o to poprosił. I to jest bardzo silna zachęta dla nas. Czasami nasze chrześcijaństwo jest chrześcijaństwem po najmniejszej linii oporu, tyle, ile trzeba, żeby się od nas odczepili, żeby wypełnić chrześcijański obowiązek. Nie tak powinno być w naszym życiu. Jeśli Jezus Cię poprosi, to zrób wszystko, cokolwiek ci powie. Jeśli Jezus prosi, to bądź szczodry w swoim sercu. On prosi po to, żeby cud mógł się wypełnić.
Uczniowie, widząc ten znak, uwierzyli w Niego. Ale dzięki Maryi, która jako pierwsza uwierzyła w Niego i dlatego była w dniu zesłania Ducha Świętego, aby jak Matka pomóc Apostołom i dać początek dojrzewania wiary, która stanie się osobistym przylgnięciem Syna Bożego. Postawcie sobie pytania: Jaka jest moja wiara? Czy szukam wzoru w postawie Maryi? Czy jestem gotowy/a zaufać Jezusowi jak Ona bezgranicznie i  być z Nim na dobre i na złe?
Te prywatne formy osobistego oddania się Maryi, znalazły swoje rozwinięcie w ślubach króla Jana Kazimierza złożonych w katedrze lwowskiej l kwietnia 1656 roku. Dopełnieniem ślubowań lwowskich roku była uroczysta koronacja Cudownego Obrazu w dniu 8 września 1717 roku. W sposób liturgiczny usankcjonowano akt, w którym Maryja stała się faktyczną i pełnoprawną Władczynią Polski. Jasna Góra od wielu wieków była i jest celem pielgrzymek narodu polskiego wszystkich stanów i wielu ludzi z całego świata. Wśród tak licznych pielgrzymów trzeba wyróżnić dwóch, nadzwyczajnych:
Pierwszym z nich był Św. Jan Paweł II. Był on pierwszym Następcą Świętego Piotra, który podczas sprawowania swojego urzędu odwiedził Jasnogórskie Sanktuarium. Papież zawsze zaznaczał, że jasnogórskie sanktuarium jest miejscem bardzo bliskim jego sercu, miejscem, gdzie można spojrzeć w oblicze Matki i zawierzyć Jej siebie, Kościół i wszystkich rodaków. Mówił: „Jasna Góra jest Sanktuarium Narodu i dlatego trzeba przykładać ucho do tego świętego Miejsca, aby czuć, jak bije serce Narodu w Sercu Matki”. Drugim wielkim pielgrzymem był  Sługa Boży – Stefan Kardynał Wyszyński. Programem Prymasa Tysiąclecia duszpasterskim była Matka Boża. „Wszystko postawiłem na Maryję» – to zdanie wypowiedział Prymas w 1953 r., kiedy był on bezradny wobec wydarzeń, które miały miejsce w Polsce i w Kościele. Znalazł ręce, w których mógł ubezpieczyć siebie i naród. Tą jedyną polisą ubezpieczeniową na życie stała się Maryja. Dlatego napisał Jasnogórskie Śluby Narodu, odnowione na Jasnej Górze, 26 sierpnia 1956 roku, w 300 rocznicę ślubów Jana Kazimierza. Po uwolnieniu z internowania Prymas zachęcał nas, abyśmy stawali się szczególnymi pomocnikami Maryi w realizacji Jezusowego planu zbawienia. Mówił: „Pomagać jej, to znaczy pomagać Chrystusowi żyjącemu w Kościele – patrzeć na Nią, jak ona to czyni, jak poddaje się woli Chrystusa, jak uległa jest wobec zamiarów i planów Ojca”. Dziś często słychać westchnienia: w Polsce, przydałby się na nowo Jan Paweł II czy Prymas Wyszyński, którzy stanowczo i zdecydowanie będą pokazywać drogę wierności.. Zapominamy, ale oni pozostawili nam program, który jest ciągle aktualny do realizacji: Papież pozostawił motto swego życia:
„TOTUS TUUS – Jam cały twój Maryjo i wszystko moje jest twoim”; a Prymas przed śmiercią powiedział do biskupów, że nie zostawia im innego programu, jak ABC Społecznej Krucjaty Miłości i Jasnogórskie Śluby Narodu. I warto, abyśmy o tym wszyscy pamiętali i do niego powracali.

Modlitwa Jubileuszowa na 300-lecie koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej
Bogurodzico Dziewico Maryjo, nasza Matko i Królowo, wyniesiona na wyżyny nieba.
Ty nieustannie otaczasz troską i miłością naród polski. Prosimy, by jubileusz 300-lecia koronacji Twojego Jasnogórskiego Wizerunku odnowił w każdym z nas cześć i ufność wobec Boga, Ojca i Syna i Ducha Św.
Ty, Matko, jesteś nam wzorem zaufania oraz uległego poddania się Jemu we wszystkim.
Niech nasze przemienione życie stanie się żywym diamentem Twej korony wyniesienia i chwały.
Chcemy z naszymi duchowymi darami stanąć w bliskości Boga i stać się świadkami Jego wielkiego miłosierdzia.
Pragniemy – odnowieni w wierze, nadziei i miłości, żyjąc według zasad Ewangelii – razem z Tobą
uwielbiać Trójcę Przenajświętszą. Amen

 

Uroczystość Wniebowzięcia NMP – Parafialne Dziękczynienie za Plony

W dniu 15 sierpnia obchodziliśmy Uroczystość Wniebowzięcia NMP. Było to zarazem parafialne dziękczynienie za tegoroczne plony. Mszę Św. o godz. 11.00 koncelebrowali: ks. Stanisław Cupak – nasz rodak, pracujący w Curacao na Karaibach i ks. proboszcz Janusz Marszałek. Na początku asysta wyszła przed kościół, a następnie wprowadziła w procesji do świątyni starostów dożynek: państwo Stanisława i Barbarę Szpiech, którzy przynieśli chleb i owoce. W procesji był niesiony wieniec dożynkowy, przez małżonków naszej parafii oraz młodzież niosącą kosze z owocami i warzywami oraz kwiaty. W czasie homilii ks. Stanisław podkreślił znaczenie dziękczynienia za plonu i trud pracy na roli, w ogrodach i sadach, ukazując je jako zwieńczenie pracy rolników, na wzór Maryi, której zwieńczeniem całego życia na ziemi było Jej Wniebowzięcie. Na zakończenie Eucharystii zostały poświęcone: zioła i kwiaty oraz wieniec, owoce i warzywa. Po południu tego dnia kapani koncelebrowali Mszę Św. o godz. 16.00 – tradycyjnie w kapliczce na Chełmie.

PARAFIALNY ZESPÓŁ ds. PREWENCJI w Parafii Rzymskokatolickiej pw. Św. Stanisława Biskupa w Nozdrzcu

Osoba odpowiedzialna za interwencję– zarządca placówki (proboszcz) odpowiedzialny za podejmowanie interwencji w przypadku zaistnienia przemocy.
Ks. Janusz MARSZAŁEK – nauczyciel religii, proboszcz parafii Nozdrzec.

Numer telefonu: 13 439 80 05;

Osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci i młodzieży – osoba wyznaczona przez przełożonego danego dzieła duszpasterskiego, danej grupy parafialnej np. ministrantów sprawująca nadzór nad prawidłowym stosowaniem standardów ochrony dzieci.
Jan GOSZTYŁA – nauczyciel w SP w Hłudnie, Prezes PO AK w Nozdrzcu;

Osoba zaufana – osoba wyznaczona przez przełożonego danego dzieła duszpasterskiego, ciesząca się zaufaniem i odpowiednio przygotowana, odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach dotyczących przemocy.
Danuta KUSIŃSKA – nauczyciel religii w LO w Dynowie Z-ca Prezesa PO AK w Nozdrzcu;

Numer telefonu: 577 793 977;

Pozostali członkowie Parafialnego Zespołu ds. Prewencji.
Elżbieta GIERULA – pracownik UG, Oaza Rodzin Ruch Światło Życie,
Grażyna CZELEŃ – emerytka, osoba odpowiedzialna za plebanię /gospodyni/;
Anna BARAN – rodzic, wolontariusz parafii.

Zasady Bezpiecznych Relacji Pomiędzy Małoletnimi

Parafia Rzymskokatolicka pw. Św. Stanisława Biskupa w Nozdrzcu jest miejscem zapewniającym bezpieczeństwo dzieciom także w grupie rówieśniczej. Kierując się wartościami wypływającymi z Ewangelii, staramy  się wpoić naszym parafianom postawę szacunku wobec każdego człowieka – dzieci i dorosłych. Pragniemy, by w relacjach międzyludzkich bliska była im ewangeliczna zasada: „Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie” (Mt 7,12a).

Zasady bezpiecznych relacji między małoletnimi poznali wszyscy pracownicy i współpracownicy parafii, dzięki czemu mogą oni umiejętnie i adekwatnie do zaistniałej sytuacji reagować na każde niewłaściwe zachowanie czy przemoc. Również małoletni powinni przestrzegać poniższego kodeksu w szkole i poza nią, w kontakcie bezpośrednim i wirtualnym.

Kodeks zachowań został opracowany z udziałem dzieci i młodzieży. Ewaluacja i weryfikacja zasad bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi odbywać się będzie co dwa lata, a także po każdej sytuacji kryzysowej, jeśli w parafii podjęta zostanie interwencja z powodu krzywdzenia rówieśniczego. Zmiana treści zasad bezpiecznych relacji między dziećmi jest możliwa w każdym momencie na ich wniosek i z ich udziałem.

  1. RÓWNE TRAKTOWANIE I SZACUNEK DLA KAŻDEJ OSOBY:
  • Traktuj innych tak, jak chcesz, aby inni traktowali Ciebie.
  • Pamiętaj, że każda osoba jest kimś wyjątkowym i szczególnie obdarowanym przez Boga. Należą się jej szacunek i troska o jej dobro.
  • Bądź tolerancyjny – szanuj odmienny wygląd, przekonania, poglądy i cechy koleżanek/kolegów.
  • Pamiętaj, że przez różnorodność wzajemnie się ubogacamy.
  • Masz prawo do zabawy i relacji z każdym dzieckiem, ale pamiętaj, że nie zawsze inne dziecko ma chęć
    do kontaktu z Tobą w danym momencie. Uszanuj to.
  • Zachowaj otwartość i bądź wrażliwy na wszystkie osoby, nawet jeśli nie należą do grona Twoich najbliższych przyjaciół. Nie wykluczaj ich ze wspólnych działań, rozmów i szkolnych aktywności.
  1. ZASADY KOMUNIKACJI MIĘDZY MAŁOLETNIMI:
  • Zachowuj życzliwość i szacunek wobec koleżanek/kolegów.
  • Pamiętaj, że każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, myśli i przekonań, o ile nie naruszają
    one dobra innych osób.
  • Słuchaj innych, gdy mówią. Nie przerywaj innym, gdy się wypowiadają.
  • Zachowuj kulturę słowa w każdej sytuacji.
  • Stosuj formy grzecznościowe.
  • Pytaj o zgodę na kontakt fizyczny (przytulenie, pogłaskanie).
  1. SZACUNEK DLA CUDZEJ WŁASNOŚCI, PRYWATNOŚCI I PRZESTRZENI:
  • Szanuj rzeczy osobiste i mienie innych osób.
  • Zapytaj, jeśli chcesz pożyczyć od kogoś jakąś rzecz.
  • Nie przeglądaj prywatnych rzeczy innych osób bez ich zgody. Każdy ma prawo do prywatności.
  • Nie rób zdjęć, nie nagrywaj ani nie rozpowszechniaj wizerunku kolegów/koleżanek i innych osób bez ich wyraźnej zgody.
  • Pamiętaj, że każdy ma prawo do przestrzeni osobistej. Jeśli inna osoba potrzebuje chwili samotności, uszanuj to. Naruszanie tej przestrzeni może rodzić konflikty.
  1. ZAKAZ STOSOWANIA PRZEMOCY W JAKIEJKOLWIEK FORMIE:
  • Nie stwarzaj sytuacji, w których ktoś czułby się celowo pomijany, izolowany.
  • Nie stosuj przemocy fizycznej. Szturchanie, popychanie, kopanie czy siłowe przytrzymywanie kolegi/koleżanki naruszają jego/jej integralność fizyczną.
  • Szanuj przestrzeń intymną kolegów/koleżanek. Nigdy nie dotykaj ich w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
  • Nie wyśmiewaj, nie obgaduj, nie ośmieszaj, nie zawstydzaj, nie upokarzaj, nie lekceważ i obrażaj kolegów/koleżanek.
  • Nie wypowiadaj się w sposób obraźliwy o rodzicach kolegów/koleżanek.
  • Nie zwracaj się w sposób wulgarny do innych.
  • Pamiętaj, że żarty są wtedy żartami, kiedy nikt z ich powodu nie cierpi. Jeśli tak jest, natychmiast zakończ taką zabawę słowną.
  • Nie narażaj siebie i innych uczniów na sytuacje zagrażające życiu i zdrowiu tak fizycznemu, jak i psychicznemu.
  • Nie wyrażaj negatywnych, prześmiewczych komentarzy na temat zachowania, pracy, wyglądu kolegów/koleżanek.
  • Nie zabieraj rzeczy należących do innych bez ich zgody.
  1. SZACUNEK W KONTAKTACH INTERNETOWYCH I ZAKAZ CYBERPRZEMOCY:
  • Szanuj innych i traktuj ich tak, jak chcesz, by traktowali Ciebie – dotyczy to wszystkich typów Twojej aktywności w sieci. Po drugiej stronie ekranu jest drugi człowiek.
  • Pamiętaj, że cyberprzemoc często zaczyna się od tzw. „niewinnych żartów”. Nie każdy ma takie samo poczucie humoru. Uważaj na to, co piszesz i co publikujesz, w Internecie nic nie ginie. W świecie wirtualnym łatwo poruszyć lawinę wzajemnych niechęci, co może doprowadzić do konkretnej formy przemocy.
  • Nie udostępniaj kontaktów do innych osób (telefonicznych, mailowych) bez ich zgody.
  • Dbaj o swój oraz innych wizerunek w sieci – nie publikuj wrażliwych danych, powierzonych ci informacji oraz zdjęć i filmów ośmieszających innych. Szanuj ich prywatność.
  • Chroń intymność swoją i innych. Nie wysyłaj i nie udostępniaj zdjęć lub filmów, które by ją naruszały.
  • Sprzeciwiaj się hejtowi, sam nie publikuj obrażających i agresywnych komentarzy oraz reaguj, gdy zauważysz, że ktoś jest poniżany w Internecie. Nie przesyłaj dalej ośmieszających wiadomości. Zgłoś takie działania odpowiednim osobom.
  • Nie prowokuj innych do niepotrzebnych, nieuzasadnionych kłótni. Trolling, świadome poniżanie, nękanie i zaczepki są zachowaniami niedopuszczalnymi.
  • Nie wykluczaj swoich rówieśników z grup w mediach społecznościowych z powodu swoich prywatnych niechęci.
  • Nie podszywaj się w Internecie pod inne osoby. Takie zachowanie w cyberprzestrzeni jest kradzieżą tożsamości. To jest przestępstwo.
  • Jeżeli zauważysz, że ktoś nie wylogował się ze swojego konta, nie wykorzystuj tej sytuacji do działań, które przyniosłyby mu szkodę, ale życzliwie poinformuj go o jego nieuwadze.
  • Pamiętaj, że groźby, pomówienia, nawoływanie do nienawiści, prześladowanie, ośmieszanie
    w cyberprzestrzeni także są karalne. Twoje działania w sieci nie są anonimowe.
  1. SPOSOBY POKOJOWEGO ROZWIĄZYWANIA KONFLIKTÓW:
  • Wycisz się, uspokój, zatrzymaj niepotrzebną kłótnię, zanim stracisz nad sobą kontrolę. Zastanów się, co chcesz osiągnąć. Jeśli to możliwe, podejmij spokojną rozmowę z drugą stroną.
  • Umów się na rozmowę w bardziej stosownych warunkach, w ten sposób zyskasz czas na konstruktywny dialog.
  • Powiedz, co według Ciebie jest problemem, co przyczyną nieporozumienia, czego oczekujesz.
  • Słuchaj drugiej osoby. Dopytaj o jej odczucia i oczekiwania. Podsumuj to, co usłyszałaś/usłyszałeś dla upewnienia się, czy dobrze zrozumiałeś/zrozumiałaś jej komunikat.
  • Upewnij się, że Twój rozmówca powiedział wszystko odnośnie do swoich odczuć.
  • Wspólnie wymyślcie rozwiązanie satysfakcjonujące obie strony.
  • Jeśli nie uda się Wam dojść do porozumienia, poproś o pomoc osobę dorosłą, aktualnego opiekuna grupy. Porozmawiaj o tym z Twoimi rodzicami. Nie rozwiązuj konfliktu samodzielnie.
  • Nie bądź obojętny, gdy komuś dzieje się krzywda. Zawsze poinformuj o tym osobę dorosłą.

XX Niedziela zwykła – 18 sierpnia 2024

  1. W okresie wakacyjnym Msze Św. będą odprawiane: w poniedziałek, środę i piątek o godz. 18.00, we wtorek, czwartek i sobotę rano, o 8.00.
  2. Modlitwę różańcową prowadzi Róża Św. Stanisława Bpa, a za tydzień Róża MB Częstochowskiej – Królowej Polski.
  3. We wtorek Koronkę do Siedmiu Boleści MB prowadzi Róża III, a w środę Nowenna do MB Nieustającej Pomocy /początek o godz. 18.00/.
  4. W tym tygodniu w liturgii Kościoła wspominamy:
    – w poniedziałek,19 sierpnia br. – Św. Jana Eudesa, kapłana;
    – we wtorek, 20 sierpnia br. – Św. Bernarda z Clairvaux, opata i doktora Kościoła;
    – w środę, 21sierpnia br. – Św. Piusa X, papieża;
    – w czwartek, 22 sierpnia br. – NMP Królowej;
    – w piątek, 23 sierpnia br. – Św. Róży z Łimy, zakonnicy – Patronki Ameryki Południowej;
    – w sobotę, 24 sierpnia br. – Święto Św. Bartłomieja, Apostoła /w naszym dekanacie odpust  w parafii  Bartkówka o godz. 10. 30/.
    Wszystkim solenizantom i jubilatom tygodnia składam życzenia Bożego błogosławieństwa.
  5. 1 lipca 2024 roku, Ojciec Święty Franciszek mianował ks. prał. dr. Kryspina Witolda Dubiela, kapłana Archidiecezji Przemyskiej, nuncjuszem apostolskim w Angoli, a jednocześnie arcybiskupem tytularnym Vannida. Z kolei 15 lipca br. powierzył mu urząd nuncjusza apostolskiego na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej. Święcenia biskupie Ksiądz Arcybiskup Nominat przyjmie w sobotę, 24 sierpnia 2024 r. o godz. 10.00 w Bazylice Mniejszej OO. Bernardynów w Leżajsku – transmisja w Radio Fara – polecajmy ks. bpa nominata w modlitwie.
  6. Archidiecezja Przemyska, Gmina Jarosław i Parafia Wólka Pełkińska zapraszają na XLI Dożynki Archidiecezji Przemyskiej, które odbędą się dnia 25 sierpnia 2024 roku w Wólce Pełkińskiej. Program znajduje się na plakacie i na stronie internetowej naszej Archidiecezji.
  7. Dziękujemy za wystrój i sprzątanie kościoła; Jan Burzyński, Bogumiła Starzak, Zofia Nieznańska, Magdalena Szul, Agnieszka Dytko /drugie sprzątanie w poniedziałek o godz. 16.30/.
    O posprzątanie kościoła i wykoszenie trawy w najbliższym tygodniu prosimy /w sobotę o godz.8.30/: Maria Domin, Jolanta Galej, Małgorzata Siry, Beata Knap, Mariola Pęcherek.
  8. Składka za tydzień przeznaczona jest na potrzeby naszej parafii.
  9. Ofiary na potrzeby kościoła i parafii złożyli:
    na kościól:
    – Jan GOSZTYŁA – 400 zł;
    – Halina, Jan BURZYŃSCY – 200 zł;
    – Jan KARNAS – 200 zł;
    – Jan BARAN – 100 zł;
    – Dawid KOCIUBA – 200 zł;
    na cmentarz:
    – Halina, Jan BURZYŃSCY – 200 zł;
    – Jan KARNAS – 100 zł;
    – Jan BARAN – 100 zł;
    – Adolf LIBOWICZ – 100 zł.
    Serdeczne Bóg zapłać naszym ofiarodawcom !

Niedziela Adoracyjna – 11 sierpnia 2024 r.

PIEŚŃ: O zbawcza Hostio;

Panie, Jezu Chryste, w środku lata zatrzymujemy się na chwilę Adoracji przed Tobą w Najświętszym Sakramencie i z pokorą klękamy przed Tobą, wdzięczni za Twoją obecność wśród nas, pod postacią chleba i w swoim Słowie głoszonym przez Kościół. Panie Jezu, każda Adoracja to szczególne doświadczenie Twojej obecności i bliskości wobec każdego z nas.
Ty Panie mówisz dziś do nas w Swoim Słowie: „Ja jestem chlebem życia…
To jest chleb, który z nieba zstępuje”.
Trudne są te słowa o Tobie– jako o chlebie żywym, który zstąpił z nieba. Ale Ty pragniesz być naszym pokarmem na życie wieczne, dlatego objawiasz siebie jako chleb, który daje życie światu. Jesteś posłanym przez Ojca Słowem Wcielonym. Przez Twoją śmierć Boży Baranku na drzewie krzyża i obmycie z grzechu cały świat otrzymuje życie. W tym sensie Twoje Ciało jest chlebem, który ofiarowujesz nam, chlebem życiodajnym. Spożywanie tego chleba oznacza więc przyjęcie z wiarą owocu krzyża: „Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata”. Bo ten, kto wierzy, może osiągnąć  życie wieczne. Jest jeszcze drugie znaczenie spożywania ciała Jezusa – znaczenie sakramentalne. Ofiara Jezusa na krzyżu wiąże się z ustanowieniem Eucharystii. Na mocy słów Pana konsekrowany chleb staje się Jego sakramentalnym Ciałem, a konsekrowane wino Jego Krwią. Spożywać ciało znaczy więc przyjąć zbawczą moc Jego ofiary zawartą w Sakramencie Ołtarza.
Panie Jezu, dawaj mi zawsze tego Chleba: mocy Twojej męki, siły Twojej miłości, obmywającego ze śmierci grzechów strumienia Twojej Przenajświętszej Krwi. Dziękuję Ci, że w Eucharystii jesteś dla mnie Chlebem który zstąpił z nieba. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

PIEŚŃ: Panie dobry jak chleb /1zw./;

W Eucharystii chleb ten w kapłańskich rękach, mocą Twoich słów wypowiadanych przez kapłana, staje się dla nas chlebem życia, duchowym pokarmem. „Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy chleb, który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich; Tobie go przynosimy, aby stał się dla nas chlebem życia.”
Pragniemy podziękować Ci za ten największy dar – za chleb życia.
Będziemy powtarzać: Dziękujemy Ci Panie Jezu!
– za Twoją żywą obecność w Tajemnicy Żywego Chleba, w tabernakulum, abyśmy ciągle przychodzili do Ciebie i umacniali nasze życie;
– za chleb i wino, które każdego dnia na wszystkich ołtarzach świata stają się prawdziwym Ciałem i Krwią Twoją;

– za każdą Mszę Św. sprawowaną w naszej świątyni, gdzie codziennie możemy doświadczać Twojej zbawczej miłości;
– za stół eucharystyczny – ołtarz, z którego możemy posilać się chlebem żywym – Komunią Świętą, pokarmem żywym, który pozostawiłeś nam, abyśmy nie umarli duchowo, ale mogli żyć na wieki;
– za posługę sakramentalną kapłanów, którzy sprawując Najśw. Ofiarę, troszczą się, aby nie zabrakło nam \tego pokarmu, który daje życie wieczne;

PIEŚŃ: Dziękujemy Ci Ojcze nasz – 2zw.;

Każde spotkanie z Tobą Panie, w czasie Adoracji na Eucharystii, jest prawdziwą duchową oazą, w której, po tygodniowej wędrówce przez pustynię i suszę życia, możemy zaznać spokoju, zaczerpnąć ze źródła wody życia – posilając się twoim Słowem i Twoim Ciałem. Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za szczególne oazy, w których sakrament pokuty i pojednania, sprawowana Eucharystia i Komunia Św. udzielane jest prawie nieustannie.
To Jasna Góra, Licheń, Kalwaria Zebrzydowska, Kalwaria Pacławska i wiele innych sanktuariów maryjnych, do których tak wielu pielgrzymów wędruje, aby przez przyczynę Maryi odnowić i umocnić swoje relacje z Jezusem. Polecajmy wszystkich pielgrzymujących do Matki Najśw., szczególnie pielgrzymów z Lubeni, przedstawicieli naszej parafii wędrujących na Kalwarię Pacławską i prośmy o umocnienie ich w wiary w żywą obecność Jezusa Chrystusa w Najśw. Eucharystii:
Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… Maryjo Królowo Polski – módl się za nami

PIEŚŃ: Przed tak wielkim Sakramentem;