PIEŚŃ: O zbawcza Hostio;
Św. Jan Ewangelista opisuje, że na samym początku swojej publicznej działalności Pan Jezus dokonuje bardzo wymownego gestu oczyszczenia świątyni z kupców i handlu, który był uzasadniany potrzebami kultu. Jezus splótł bicz ze sznurów i przepędził handlujących z terenu świątyni jerozolimskiej. Kluczem do zrozumienia tego proroczego gestu są słowa: „Zabierzcie to stąd i nie róbcie targowiska z domu mego Ojca! Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: <<Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie>>”. Czy Jezus miał prawo wyrzucić ze świątyni przebywających tam Żydów? Tak, ponieważ był Synem Umiłowanym swego Ojca i wiedział, jak powinni zachowywać się w świątyni wyznawcy i czciciele Boga Jahwe. Chciał zadbać o to aby świątynia na nowo stała się miejscem modlitwy i oddawania czci Bogu. Jezus udowadnia nam, że jest zasadnicza, zdecydowana różnica między Targowiskiem a Świątynią.
Targowisko – to miejsce handlu: mozaika różnych dźwięków, odgłosy zwierząt, przekrzykiwanie się, nawoływanie innych do swoich stoisk, ciągłe targowanie.
Świątynia – to miejsce spotkania z Bogiem na modlitwie. Atmosfera świątyni karmi nas ciszą i spokojem. Przenika nas ciepło i spokój miejsca. Można wejść i zanurzyć się w ciszy. Dziś tak łatwo zapominamy, że nie można połączyć SACRUM z PROFANUM! Aby wejść do świątyni Pańskiej, trzeba wyjść ze strefy zgiełku i hałasu, a zanurzyć się
w strefie ciszy i spokoju. Spróbujmy w ciszy serca odpowiedzieć na pytania:
Co Jezus zrobił dziś, gdyby wszedł do naszej świątyni? I w jakich sytuacjach Jezus mógłby zareagować gniewem? Czy pochwaliłby nas za nasze zachowanie, czy raczej  upomniał i zganił?
Chociaż Jezus rozgniewał się na swoich braci, wyrzucając ich ze świątyni, to jednak nie pragnie potępienia człowieka; Jego święty gniew jest wyrazem troski o  ludzi, aby nie zatracili w sobie istoty człowieczeństwa. To, co odnosi się do Boga, musi pozostać czyste
i niczym nieskażone. Wiara wyraża się przez to, że Bóg ma tylko sobie właściwe miejsce w życiu człowieka, że jest On w centrum naszego serca i nie jest dodatkiem do ludzkich spraw, ale jest celem naszych pragnień i dążeń. Nawet jeśli wykonujemy zwykłe czynności, które wynikają z naszego stanu i powołania, to dążymy do Boga.
Panie Jezu, moje serce jest świątynią Boga żywego, pozwól mi przez głębokie przeżycie Wielkiego Postu oczyścić je dla Ciebie. Który żyjesz i królujesz. Amen.

PIEŚŃ: Kochajmy Pana bo serce Jego – 1 zw.;
 Panie Jezu Chryste, obecny w kruszynie białego Chleba, pragniemy przeprosić Cię za nasze grzechy. Tyle razy przeciwstawialiśmy się Twojej miłości i krzyżowaliśmy Ciebie przez nasze złości i niewierności. Obrażaliśmy Ciebie, trwaliśmy w naszych nałogach i byliśmy głusi na Twoje wez­wania i upomnienia W czasie Wielkiego Postu,  na nowo odkrywamy nasze grzechy, słabości i nasze sprzeniewierzenie się Tobie.
Skruszeni w sercu pragniemy Cię przebłagać za nasze niewierności.
Będziemy powtarzać: Przepraszamy Cię, Jezu!
– za lekkomyślne opuszczanie Mszy świętej w niedzielę i święta;
– za niewłaściwe zachowanie się w kościele, w czasie Eucharystii i innych nabożeństw;
– za profanacje i bezczeszczenia świątyń, za świętokradztwa i zniewagi Najświętszego Sakramentu;
– za brak skupienia na Eucharystii, za niestosowne rozmowy, żarty i rozpraszania innych w świątyni Pańskiej;
– za krzywdy wyrządzane bliźnim: biednym, samotnym, niepełnosprawnym, i cierpiącym;
– za gorszenie dzieci i młodzieży w świątyni, na ulicy, w domach rodzinnych, w środkach przekazu  i w życiu publicznym,
– za brak pojednania, przebaczenia i zgody w naszym otoczeniu;: w domach, w sąsiedztwie w zakładzie pracy i w szkole;
– za wszelkie grzechy nienawiści, gniewu, zemsty, intryg, obmowy i oszczerstwa;
– za naszą oziębłość religijną, obojętność i niewdzięczność, za odrzucanie natchnień i łask Bożych;
– za uzależnienia: od pijaństwa, narkomanii, od hazardu, od komputera, smartfona, internetu i telewizji,
– za kłamstwa, oszustwa, marnotrawstwa, kradzieże, nadużycia finansowe, zdzierstwa, niesumienność w pracy, zaniedbywanie swoich obowiązków;
– za grzechy pychy, arogancji i nieposzanowania innych osób, za odkładanie naszego nawrócenia, spowiedzi i pojednania się z Bogiem i ludźmi;

PIEŚŃ: Panie przebacz nam – 2zw.;
Panie Jezu Chryste, obecny w Najświętszym Sakramencie, uwielbiamy Cię za Twoją niepojętą miłość i dziękujemy Ci za Twoją naukę właściwej postawy i zachowania w świątyni – w Domu Pańskim. Chcemy Ci obiecać naszą wierność Twoim Przykazaniom, Twojej Boskiej nauce i jak najgodniej uczestniczyć w liturgii Eucharystycznej w świątyni oraz nauczyć tej właściwej postawy skupienia i zachowania dzieci młodzież, dając im przykład naszej wiary i pobożności.

K.: Módlmy się. Panie Boże, wierzymy i wyznajemy, że Jezus Chrystus narodzony z Dziewicy Maryi i umęczony na krzyżu jest obecny w Najświętszym Sakramencie: spraw, prosimy, abyśmy z tego Boskiego źródła czerpali łaskę wiecznego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

PIEŚŃ: Przed tak wielkim Sakramentem;