„Miłosierdzie – nadzieja na pielgrzymiej drodze wiary”.

Drodzy Diecezjanie!
Liturgia Słowa i Niedzieli Wielkiego Postu prowadzi nas do ożywienia nadziei w ostateczne zwycięstwo nad złem oraz do tryumfu dobra w naszym życiu. Chrystus Pan, rozpoczynając publiczną działalność, udał się na pustynię i tam został poddany trzem pokusom szatana, chcącego odwieść Go od realizacji Bożego planu zbawienia,
W pierwszej pokusie szatan namawiał Jezusa, aby zamienił kamienie w chleb. Chleb symbolizuje stan posiadania, rozkoszowania się życiem, chciwości, zmysłowości. Tak nastawiony człowiek tkwi w podpowiadaniu egoistycznej postawy, aby „mieć” rzadko ma czas, aby „być” dla drugiego człowieka. Dobra materialne są oczywiście ważne i potrzebne człowiekowi, ale nie mogą stać się wyłącznym celem naszego życia.
Druga pokusa dotyczyła władzy i panowania nad innymi ludźmi. Szatan ukazał Jezusowi wszystkie królestwa świata i obiecał Mu je w zamian za wyrzeczenie się Królestwa Bożego. Chrystus kategorycznie odciął się od tej propozycji. Później wyjaśni przed sądem Piłata, że Jego Królestwo nie jest z tego świata. Zbawiciel uczy, że władza oparta o siłę, może prowadzić do złudnego poczucia wszechmocy i prowokować do budowania własnej wielkości kosztem innych. którzy stają się zagrożeniem, konkurentem i rywalem.
Trzecią pokusą była zachęta szatana do spektakularnego udowodnienia, że Jezus jest Synem Boga. Zbawiciel miałby się rzucić się ze szczytu świątyni i zostać uratowany przez aniołów. W rzeczywistości chodziło o nakłonienie Chrystusa do sprzeciwienia się woli Ojca i podważenie zaufania do Niego. Liturgiczny okres Wielkiego Postu, wyprowadza nas na pustynię i daje nam czas na zasłuchanie się w głos Boga i własnego sumienia, czas na zadumę nad własną drogą oraz wyborami, których dokonujemy na codzień. Wielki Post to czas, w którym możemy umocnić się wewnętrznie, podejmując modlitwę, post i jałmużnę. Umacniając się w wierze i czynieniu dobra, będziemy mogli przeciwstawiać się wymienionym przez ewangelistę pokusom oraz odnaleźć światło nadziei, tak bardzo potrzebnej w naszym życiu osobistym, społecznym i kościelnym.

1. Miłosierdzie – orędzie o Bogu dającym nadzieję w miłości i przebaczeniu.
W okresie Wielkiego Postu Kościół będzie nam nieustannie przypominał o niepojętej miłości Boga poprzez proroctwa o Cierpiącym Słudze Jahwe, który „przyszedł do swoich, a swoi Go nie przyjęli”. Miłość Boga została potwierdzona męką, śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa Możemy odkrywać ją na nowo poprzez uczestnictwo w rekolekcjach wielkopostnych, nabożeństwach pasyjnych, poprzez rozważanie tekstów biblijnych, a zwłaszcza korzystanie z sakramentów, w szczególności sakramentu pokuty i pojednania. Wielki Post kieruje również nasz wzrok na wizerunek Krzyża świętego. Męka i śmierć Jezusa to „manifest miłości Boga do człowieka”, zawarty w przebitym boku, z którego wypływa krew i woda. Wiele z tej miłości mogliśmy zaczerpnąć podczas nawiedzenia obrazu Najświętszego Serca Pana Jezusa, który peregrynował po naszych parafiach i domach rodzinnych. Dziękuję wszystkim duszpasterzom i wiernym, którzy zaangażowali się w to wydarzenie wiary i proszę, abyśmy nie zmarnowali owoców tej peregrynacji. Przygotowujmy się sumiennie do spowiedzi, szczerze żałujmy
za popełnione zło, bądźmy gotowi do przeprosin, wypowiadanych wobec członków rodziny, współpracowników, sąsiadów. Dążmy do zgody ze wszystkimi. Niech to będzie okazja do wynagradzania Jego Sercu za grzechy całego świata, do umacniania wiary oraz do modlitwy w intencjach osobistych, rodzinnych, parafialnych i narodowych.
W Roku Jubileuszowym, przeżywanym pod hasłem: „Pielgrzymi nadziei”, Kościół daje nam możliwość korzystania z miłosierdzia Bożego przez zyskiwanie odpustów zupełnych. Korzystajmy z tego i odwiedzajmy Kościoły jubileuszowe, pielgrzymując do nich oraz wypełniając uczynki  miłosierdzia.Gorąco zachęcam do udziału w Przemyskiej Pieszej Pielgrzymce na Jasną Górę.
Naszą troską o wzrost wiary otoczmy dzieci i młodzież.  Zachęcamy ich do udziału w Spotkaniu Młodzieży Archidiecezji Przemyskiej, które odbędzie się w dniach: 25-27 kwietnia 2025 r. w Leżajsku. Dzieci komunijne i rocznicowe wraz z rodzinami zapraszam na wspólne świętowanie w ramach IV Archidiecezjalnej Pielgrzymki Eucharystycznego Ruchu Młodych, która  będzie miała miejsce w Chłopicach 31 maja br., zaś 14 czerwca br. w Jasieniu – Ustrzykach Dolnych. Włączajmy się w inicjatywy Roku Jubileuszowego, które pojawiają się na stronie internetowej naszej Archidiecezji (przemyska.pl), na falach Radia FARA oraz na łamach „Niedzieli Przemyskiej”.

2. Miłosierdzie – orędzie o człowieku niosącym nadzieję.
Papież Franciszek w bulli zapowiadającej Rok Jubileuszowy napisał: „W Roku Jubileuszowym będziemy wezwani do bycia namacalnymi znakami nadziei dla wielu braci i sióstr żyjących w trudnych warunkach”. Chrześcijańskie rozumienie nadziei nie gwarantuje, że człowiek będzie wolny od pokus, niedostatków i trudności, lecz zakłada, że każdy z nas może i powinien nieść nadzieję innym. „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”. Chrystus domaga się
od nas osobistego zaangażowania wobec potrzebujących. Gorliwe i szczere kroczenie za Chrystusem ma otwierać moje serce na to, co dzieje się w mojej rodzinie, sąsiedztwie, wspólnocie i parafii. Bądźmy tymi, którzy zaniosą im nadzieję i pomogą odzyskać wiarę w miłość Boga i ludzką dobroć.
Zachęcam do włączania się i tworzenia wolontariatu, Zespołów Charytatywnych, Szkolnych Kół Caritas oraz do angażowania się w różne agendy i grupy religijne, takie jak AK, Ruch Światło-Życie, RAM< KSM czy inne wspólnoty duszpasterskie. Pamiętajmy, że nie chodzi tutaj o akcyjność i efektywność, lecz o formację serca. Dokonuje się ona wówczas, kiedy stajemy się dla siebie nawzajem darem serca, niosąc światło nadziei w to, że dobro w ludzkich sercach nie umarło i że można je zakorzenić w życiu drugiego człowieka. Niech czas Wielkiego Postu da nam sposobność kształtowania wyobraźni miłosierdzia. Maryja, Matka Bolesna, wiernie trwająca przy Synu z sercem pełnym nadziei w Boży plan zbawienia, niech uczy nas ufności Bogu w każdych okolicznościach.
Na czas wielkopostnego oczyszczania serca, nawracania się, wzrastania w ufności Panu Bogu oraz podejmowania dzieł miłosierdzia, z serca Wam błogosławię, polecając się także Waszej modlitwie.

 ✠ Adam Szal
Arcybiskup Metropolita Przemyski

          List należy odczytać we wszystkich kościołach i kaplicach Archidiecezji Przemyskiej
w 1 Niedzielę Wielkiego Postu, tj. 9 marca 2025 r.

„Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym”.

Zapisane w Piśmie Świętym zobowiązanie jest wezwaniem do odpowiedzialności za słowo, które w dzisiejszych czasach staje się, niestety, niejednokrotnie narzędziem dezinformacji, przemocy werbalnej, a nawet nienawiści.
Problemy te dostrzegamy także w Polsce. Wzajemna niechęć i wrogość, rozprzestrzenione w sferze medialnej, kulturowej oraz społeczno-politycznej, ranią, dzielą i niszczą nasze wspólnoty: rodzinne, sąsiedzkie, zawodowe, a ostatecznie wspólnotę narodową. Odsłaniają one wzmagający się problem braku szacunku wobec osoby ludzkiej, stworzonej na obraz i podobieństwo Boże. Bez wzajemnego poszanowania i życzliwości nie jest możliwe budowanie życia społecznego opartego na prawdzie, wolności słowa i trosce o dobro wspólne. Przeciwdziałanie nasilającym się antagonizmom i rosnącym podziałom pilnie domaga się zaangażowania wszystkich podmiotów życia publicznego.

Jako rozwiązanie problemu wzrastającej wrogości, wiodącej ku nienawiści, proponuje się ograniczanie swobody wypowiedzi, w szczególności wypowiadania sądów wartościujących, pod pretekstem walki z tzw. „mową nienawiści”. Jest to rozwiązanie pozorne. Ten niejednoznaczny termin może prowadzić do ograniczania wolności słowa i wolności religijnej, które są przecież niezbędne w tworzeniu warunków swobodnej debaty publicznej, w której ludzie wyznający różne religie lub światopoglądy mogą w możliwie pełny i głęboki sposób poszukiwać odpowiedzi na pytania o sens bycia człowiekiem czy zaangażowania w sprawy świata. Ograniczanie tych wolności rodziłoby poważne ryzyko co do tego, że demokratyczne społeczeństwo pozbawione zostanie możliwości spokojnego i racjonalnego przedyskutowania podstawowych problemów etycznych i antropologicznych.

Realną pomocą w przezwyciężeniu wskazanych wyzwań jest odbudowywanie – opierającej się na szacunku dla godności człowieka i pragnieniu poszukiwania prawdy – kultury dialogu, w której zwraca się szczególną uwagę na odpowiedzialność za wypowiadane słowa.
W czasie jednej z pielgrzymek do Ojczyzny zwrócił na to uwagę św. Jan Paweł II:
„Jest szczególna odpowiedzialność za słowa, które się wypowiada, bo one mają moc świadectwa: albo świadczą o prawdzie, albo są dla człowieka dobrem, albo też nie świadczą
o prawdzie, są jej zaprzeczeniem i wtedy są dla człowieka złem, chociaż mogą być tak podawane, tak preparowane, ażeby robić wrażenie, że są dobrem. To się nazywa manipulacja” /Olsztyn, 6 czerwca 1999 roku/ .
Niech ewangeliczne wezwanie Chrystusa: „miłujecie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem” staje się dla nas wszystkich zasadą życia osobistego i społecznego w przeciwdziałaniu wszelkim podziałom, wrogości i manipulacji zarówno w naszych rodzinach, sąsiedztwie miejscach pracy jak i w całej Ojczyźnie,

Warszawa, 3 lutego 2025 roku

Bp Marian Florczyk
Przewodniczący Rady KEP ds. Społecznych