<<Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec>>. Do niego zaś rzekł: <<Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła>>.
Posłuszeństwo słowu Jezusa uzdrowiło dziesięciu trędowatych. Kiedy Jezus posyłał ich do kapłanów, cud oczyszczenia jeszcze się nie dokonał, a trąd nadal pokrywał ich ciała. A jednak pomimo absurdu tej sytuacji ruszyli w drogę i doznali uzdrowienia. Tylko jeden z nich, widząc, co się wydarzyło, wrócił, aby podziękować Jezusowi. Można powiedzieć, że wraz z cudem uzdrowienia otrzymał jeszcze jeden ważny dar: odwagę do wyrażenia prawdziwej wdzięczności Jezusowi.
Moglibyśmy pytać razem z Jezusem: Dlaczego tylko jeden z nich?
A co z resztą? Dlaczego nie zawrócili, jak zobaczyli, że są uzdrowieni? I znowu powraca cudzoziemiec – Samarytanin – przedstawiciel znienawidzonego przez Żydów narodu. Może warto, żebyśmy przez moment się zastanowili nad tym – na ile my sami przynosimy Jezusowi nasze sprawy i ufamy rozwiązaniom, które nam proponuje?! Na ile potrafimy rozpoznać Boże działanie w naszym życiu i za nie szczerze i autentycznie podziękować?!
To dzisiejsze słowo stawia nam bardzo konkretną myśl – czy my potrafimy być wdzięczni w naszym życiu? Nasza wdzięczność wobec Boga.
W relacjach z innymi ludźmi doceniamy, kiedy ktoś okazuje nam wdzięczność. Podziękowanie drugiemu człowiekowi jest świadectwem osobistej kultury. Wdzięczność okazał jeden z trędowatych, dziękując Jezusowi za dar oczyszczenia z trądu.
Ta potrzeba wypłynęła z głębi jego serca. Jezus oczyszcza także nas z trądu naszego grzechu, naszego egoizmu, naszej oziębłości i obojętności, naszej zazdrości i nienawiści. Czy potrafimy Mu za to dziękować? A może jesteśmy jak ci, którzy nie wrócili, aby podziękować za cud? Kiedy tracimy nadzieję, na naszych ustach pojawia się modlitwa. Jesteśmy pewni, że Bóg nam pomoże. Czy jednak dostrzegamy w naszym życiu działanie Boga i Jego łaski? Czy z powodu braku naszej wdzięczności nie zadajemy bólu Jezusowi?
Dziękuję Ci, Panie, za Twoją obecność i wszystkie łaski, którymi mnie obdarzasz. Panie naucz mnie, abym potrafił doceniać dobro które otrzymuję każdego dnia od Ciebie i od ludzi, których postawiłeś na mojej drodze. Naucz mnie Panie, abym potrafił całym swoim życiem wyrażać Ci dozgonną wdzięczność. Amen.