Czym jest dzisiejsze Święto Ofiarowania Pańskiego? Najpierw Syn Boży, którego ofiarują Józef i Maryja Bogu w świątyni, a w tym skromnym geście ofiarowania oddają Jezusa jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. W małym dzieciątku jedynie starzec Symeon rozpoznaje obiecanego Mesjasza i wysławia Boga za dar zbawienia w hymnie uwielbienia odmawianym w brewiarzu jako Kantyk Symeona: „Teraz o Panie pozwól odejść twojemu słudze w pokoju! Bo moje oczy ujrzały zbawienie, któreś przygotował dla wszystkich narodów. Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu twego Izraela”. To wyjątkowy dzień, który przypomina nam o zaślubinach z Bogiem przez dar Sakramentu Chrztu. Każdy z nas ten wyjątkowy moment przeżył w swoim życiu. To także dzień, w którym próbujemy zrozumieć indywidualne zaślubiny z Jezusem tych osób, które potrafiły pójść jak owce za głosem Pasterza, powiedzieć „TAK” i poświęcić się na wyłączność tylko Jemu. To niełatwe zadanie – zrezygnować z wielu możliwości, prawa do założenia rodziny, bycia poza domem, z dala od najbliższych, często niezrozumianym, przez wielu pogardzanym, czasem ośmieszanym przed światem. Dziś łatwo zobaczyć błędy i braki wśród osób konsekrowanych i powołanych przez Pana, łatwo wypunktować jak bokser na ringu ich wady, zapominając o heroizmie i odwadze wyboru i poświęcenia. Czy byłbym w stanie podjąć taki wysiłek i taką nieodwracalną decyzję na cale życie? Czy byłoby mnie na to stać?
Oni potrzebują naszego wsparcia i naszej modlitwy – i to jest również szczególna wartość w tym dniu.
W ślubach, jakie składają osoby konsekrowane, Pan pokazuje nam trzy szczególne obszary duchowej walki. W nich najtrudniej zaprzeć się samego siebie i do końca Go naśladować.
Jest to sfera ubóstwa, posłuszeństwa i czystości. Dziękujmy za świadectwo życia wszystkich, którzy te śluby złożyli i starają się je zachowywać, ciągle podejmując duchową walkę, ponieważ otoczenie pełne jest miraży, które mamią i kuszą je każdego dnia.
Św. Jan Paweł II w adhortacji o życiu konsekrowanym „Vita consecrata” tak modlił się za osoby konsekrowane, które ofiarowały swoje życie Panu:
„Jezu Zbawicielu, Słowo Wcielone, Ty powierzyłeś swoją drogę życia tym, których powołałeś: nadal przyciągaj do siebie ludzi, którzy będą dla współczesnego człowieka świadkami Twojego miłosierdzia, zapowiedzią Twojego powrotu, żywym znakiem dóbr przyszłego zmartwychwstania. Niech żadna próba nie oderwie ich od Twojej miłości! „Duchu Święty, Miłości rozlana w sercach, który umysłom udzielasz łaski i natchnienia, odwieczne Źródło życia, który doprowadzasz do końca misję Chrystusa przez różnorakie charyzmaty, prosimy Cię za wszystkie osoby konsekrowane. Napełnij ich serca głęboką pewnością, że zostały wybrane, aby kochać, wielbić i służyć. Pozwól im zaznać Twojej przyjaźni, napełnij je Twoją radością i pociechą, pomagaj im przezwyciężać chwile trudności i podnosić się po upadkach, uczyń je odblaskiem Boskiego piękna. Daj im odwagę podejmowania wyzwań naszych czasów i łaskę ukazywania ludziom dobroci i człowieczeństwa Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa”. Amen.
Maryjo Wychowawczyni powołań kapłańskich i zakonnych – Módl się za nami.