„<<Niewiasto Oto syn Twój (…) Synu oto Matka twoja>>.
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie”
Tematem przewodnim tegorocznego Dnia Chorego są słowa, które Jezus, wywyższony na krzyżu, kieruje do swojej Matki Maryi i do Jana. Te słowa Jezusa zapoczątkowały „powołanie Maryi do opieki nad dziećmi i przechodzi ono na Jana i na cały Kościół jako Matki całej ludzkości”.
Te słowa testamentu Jezusa rzucają głębokie światło na tajemnicę krzyża. Nie jest on beznadziejną tragedią, ale miejscem, gdzie Jezus ukazuje swoją chwałę i przekazuje swoją ostatnią wolę miłości.
Jezus na krzyżu troszczy się o Kościół i całą ludzkość. Syn Jednorodzony został dany ludzkości i przybliżył się do świata ludzkiego cierpienia przez to, że sam to cierpienie wziął na siebie. Chrystus cierpi dobrowolnie i cierpi niewinnie. Przezwycięża grzech swoim posłuszeństwem aż do śmierci. I chociaż przezwycięża śmierć Zmartwychwstaniem, to jednak nie usuwa cierpień doczesnych z życia ludzkiego, na cierpienie rzuca nowe światło, światło Ewangelii, światło zbawienia.
Mówiąc o cierpieniu nie sposób przejść obojętnie obok największego świadka cierpienia naszych czasów, jakim był Jan Paweł II. To właśnie papież – Polak, który w czasie swego 27- letniego pontyfikatu i 84-letniego życia był mocno naznaczony stygmatem cierpienia i dotknięty licznymi schorzeniami i chorobami, napisał piękne słowa na temat cierpienia: „Cierpienie ma sens. Cierpienie nie jest karą za grzechy ani odpowiedzią Boga za zło człowieka. Człowiek dotknięty chorobą pyta samego siebie:<< Dlaczego ja muszę znosić ból?!(…)Można je zrozumieć tylko i wyłącznie w świetle Bożej miłości, która jest ostatecznym sensem wszystkiego, co na tym świecie istnieje”. Jan Paweł II uczył nas jak godzić się z doświadczeniem i cierpieniem. Pracował do końca swoich dni, dopóki nie przeszkodziła mu całkowicie choroba. Zawierzył swoje cierpienie i chorobę Bogu i wszystko oddał Jego Woli. Papież podkreślał niejednokrotnie, jak ważna jest akceptacja wieku – TOTUS TUUS w starości i cierpieniu. Mówił: „Starość wieńczy życie. Jest czasem żniw: tego, czego się nauczyliśmy, co przeżyliśmy; a także tego, co wycierpieliśmy i wytrzymaliśmy”. Papież po zamachu na jego życie w 1981 roku bardzo zjednoczył się z ludźmi chorymi i cierpiącymi. Dlatego w czasie spotkania z chorymi w Bazylice Mariackiej w Gdańsku wypowiedział pamiętne słowa: „Wy jesteście moją siłą. Kiedy na was patrzę moja siła w Was. Wasze cierpienie jest SKARBEM dla Chrystusowego Kościoła”.
Z tego też tytułu Jan Paweł II ustanowił Światowy Dzień Chorego w 1992 roku we wspomnienie NMP z Lourdes – 11 lutego każdego roku. Od tego momentu Sanktuarium w Lourdes stało się miejscem wielu pielgrzymek zwłaszcza osób chorych i niepełnosprawnych. Do dnia dzisiejszego Sanktuarium to jest uważane za światowe centrum kultu maryjnego. W tym roku przypada już XXVI Światowy Dzień Chorego. Dlatego Papież Franciszek w Orędziu na Światowy Dzień Chorego zaznaczył, ze to właśnie Maryi, Matce czułości, pragniemy powierzyć wszystkich chorych na ciele i duchu, aby umacniała ich nadzieję. Prośmy Ją także, aby nam pomagała być otwartymi na chorych braci. Papież pisze: „Niech Dziewica Maryja wstawia się za chorymi; niech pomaga przeżywać swoje cierpienie w jedności z Panem Jezusem i niech wspiera tych, którzy się nimi opiekują”.
Prośmy gorąco o siłę w cierpieniach i chorobie oraz o pełną zgodę na wypełnianie woli Boga w naszym życiu:
Naucz nas Panie znosić w pokorze i zgodnością nasze cierpienia, choroby i przeciwności. Pomóż nam wytrwać w najtrudniejszych momentach życia. Naucz nas godzić się z cierpieniem, które nas doświadcza. Panie nasz Boże, bądź dla nas skała schronienia i warownią, która nas ocala. Amen.
MODLITWA ZA TYCH, KTÓRZY CIERPIĄ
Panie Jezu, który z własnego doświadczenia wiesz, co to znaczy cierpienie, zmiłuj się nad sercami zranionymi i obolałymi ciałami. Ty sam bądź ich pokojem i pokrzepieniem. Spraw, aby odkryli skarby ukryte w chrześcijańskim przeżywaniu cierpienia. Niech pamięć o tym, co Ty przecierpiałeś dla nas, przemieni troski nasze, pomoże nam lepiej znosić je i wykorzystywać dla zbawienia świata. Aktem miłości obejmującym całą ziemię ofiarujemy Ci obecne cierpienia ludzkości. Racz złączyć je z Twoimi i przemienić w łaski miłości i odkupienia dla wszystkich dusz. Amen.