Ewangelia wg św. Mateusza 18,1-5.10.
Uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie».
Syn Człowieczy nie przyszedł na świat w rodzinie królewskiej ani też u ludzi zamożnych, ale w skromnej rodzinie Maryi i Józefa z Nazaretu.
Urodził się w jeszcze uboższych warunkach, bo poza miejscem ich stałego zamieszkania, w betlejemskiej grocie.
Te fakty pokazują, jaką drogę wyznacza Bóg swojemu Synowi i tym bardziej Jego uczniom.
Wynoszenie się ponad innych jest obce chrześcijaństwu.
Jakakolwiek dominacja sprzeciwia się duchowi Ewangelii.
Chcąc zachować te zasady, nieraz będziemy musieli zaprzeć się samych siebie.
Szatan będzie nas kusił obietnica władzy, pieniądza i pychy.
Bądźmy tego świadomi i pamiętajmy o słowach Jezusa z dzisiejszej Ewangelii.