Ewangelia wg św. Łukasza 9,46-50.
Uczniom Jezusa przyszła myśl, kto z nich jest największy. Lecz Jezus, znając myśli ich wziął dziecko, postawił je przy sobie i rzekł do nich: «Kto przyjmie to dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmie, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy wśród was wszystkich, ten jest wielki».
Wtedy przemówił Jan: «Mistrzu, widzieliśmy kogoś, jak w imię Twoje wypędzał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodzi z nami». Lecz Jezus mu odpowiedział: «Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami».
Pokusa wywyższania się nie ominęła także uczniów Pańskich.
Widać, że zachowanie apostołów bardzo poruszyło Jezusa, bo ledwie znając ich myśli, zainterweniował natychmiastową ripostą.
Logika Ewangelii jest tak inna od zasad, jakie panują w ludzkich społecznościach.
Uczniowie Jezusa mają stać się najmniejsi.
Ich siłą nie ma być ani pozycja społeczna, ani ilość zarabianych pieniędzy, ani też układy towarzyskie.
Siłą ucznia Chrystusa jest jego zjednoczenie z Bogiem i duchowy autorytet.
Dzisiaj świat szuka duchowych autorytetów.
I choć wielu ludzi zagubiło się wśród wartości materialnych, to mając sprawdzonych przewodników, będzie chciało powrócić do tego, co duchowe.