„Wielki Post kojarzy mi się z wyciszeniem, oczekiwaniem, pokutą, nawróceniem…”.
„Wielki Post kojarzy mi się z niejedzeniem mięsa i postanowieniami. Nie rozumiem, dlaczego i po co mamy wypełniać jakieś postanowienia, z jakiego powodu mamy nie jeść mięsa i dlaczego mamy nie brać udziału w hucznych uroczystościach”.
„Wielki Post jest dla mnie oczekiwaniem na Zmartwychwstanie. Każdego roku uczęszczam na nabożeństwa związane z tym okresem. Co roku mam problem z postanowieniem. Nie mam wystarczającej mobilizacji do tego, by w nim wytrwać do końca…”.
„Wielki Post w moim życiu to Droga Krzyżowa, Gorzkie Żale, wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych w środy i piątki, postanowienia, rekolekcje wielkopostne…”.
To tylko kilka wypowiedzi zaczerpniętych z podręcznika katechetycznego dla kl. VII na temat sensowności i przeżywania Wielkiego Postu, jak zawsze zróżnicowanych. Jedno jest pewne: 40–dniowy Wielki Post jest czasem przygotowania do najważniejszego święta wiary chrześcijańskiej – do Uroczystości Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Okres ten rozpoczyna dzisiejszy dzień – Środa Popielcowa z liturgicznym obrzędem posypania głów popiołem, który przypomina każdemu z nas o przemijaniu ludzkiego życia i o konieczności nawrócenia /Pamiętaj ze prochem jesteś i w proch się obrócisz; Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię/.
Każdy Wielki Post jest czasem wytężonej pokuty. Chrześcijanie praktykują wtedy różne formy umartwienia, między innymi nie uczestniczą w zabawach tanecznych, dyskotekach, nie organizują wesel i hucznych imprez rozrywkowych. Biorą zaś udział w nabożeństwach wielkopostnych takich, jak: Droga Krzyżowa czy Gorzkie Żale, a także w rekolekcjach wielkopostnych, których zwieńczeniem jest przystąpienie do sakramentu pokuty i przyjęcie Komunii Św. Wielkanocnej. W Środę Popielcową i w Wielki Piątek katolików obowiązuje post ścisły. Szczególnym wyrazem dobrego przeżywania Wielkiego Postu jest praktykowanie najważniejszych dobrych uczynków, którymi są: modlitwa, post i jałmużna.
Czym dla Ciebie jest czas Wielkiego Postu, czy umiesz wykorzystać go jako moment przemiany, nawrócenia i prawdziwego duchowego odrodzenia? Jak zamierzasz przeżyć ten czas w swoim otoczeniu: domu, parafii, w pracy, w szkole w sąsiedztwie? Czy masz świadomość, że jest bardzo ważny okres bezpośredniego przygotowania do celebracji Męki Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa Pana?
Niech mottem przewodnim tego czasu będzie napis z kaplicy seminaryjnej wzywający do nawrócenia i przemiany życia: Intra totus /Wejdź cały/… Mane solus /Zostań sam/… Exi alius /Wyjdź inny/…